ksb
Ellerimde
geçmiş geceler
Sağanak
sokakların sağırlığında
Yürüyorum
denizin kokusuna
Oturuyorum
kayanın grisine
Geç
kalan dolunayın karşısına
Ellerimi denize sokuyorum
Geçmiş gecelerim boğuluyor
Dolunay
sinsice göz kırpırıyor
Yine geleceğim yeniden doğacaklar diyor
Hiç
bir yaşadığım an
Ölmüyor
birikiyor
Bedenime
ruhuma kaçak katlar çıktım
Sığmıyor
taşıyor
Kimse dokunmuyor
Sen dokununca
sana kalıyor
Birikmeli hayat yoruyor
Kapım
yok ki kapatayım
Dur um
yok ki durdurayım
Kilidim
yok ki değiştireyim
Yeterim
yok ki dokunmayayım
Kendime kaldığım anlarda
Yüreğimi uzatıp
Ruhumu mandallara emanet edip
Tenimin camını açıp
Birikenlerin kokusu inadına
Havalandırıyorum
Şömine
yanıyor
Ateşin
birbirini kovalayışı bakıyor
Yanına
bir kadın armağan oluyor
Tenin
camı kapanıyor
Gözleri
teni dokunuyor
Gece
uzuyor
Şömine sesini kısıyor
Sabah geç kalıyor
Dolunay bahçeye düşüyor
Sinsice ben sana demiştim gözünü kırpıyor
Gizli
tenler normal günü dönüyor
Kapım
Yok
Ki
Kapatayım
Dur
Um
Yok
Ki
Durdurayım
Kilidim
Yok
Ki
Değiştireyim
Yeterim
Yok
Ki
Dokunmayayım
Birikmeli
Hayat
Yoruyor
Her
Yorgunluk
Elinden
Tutup
Tekrar
Hayata
Kaldırıyor
Her
Gecem
Rakı
Renginde
Dolunay
Gel
De
Dolanma
Havalandırıyorum
26.02.2013
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder