Yürüyordum
Yürüdükçe
gecenin dibine yaklaşıyordum
Tenha
karanlıkları adımlıyordum
Benim
kadar yalnız birisi varsa
Biraz
sonra karşıma çıkmalı diyordum
Evlerin mutsuz ışıkları yanıyordu
Ama sokağa düşmüyordu
Kendi
kelimeleri yerine
Televizyonun sesi yankılanıyordu
Herkes
hayat gevezesi
Sevdiklerinin
suskunu
Herkes
allame i cihan
Sevdiğini
zannettiklerine tırpan
Yürüyorum
Dibini geçtim ilerliyorum
Karanlık boş yalnız kimse yok
Heyhat
Bu kadar mı kalabalık hayat
Mahalleler
kalabalık olduğu kadar sessiz
İnsanlar
kalabalık olduğu kadar suskun
Sessizliği
yırtan suskunluğun içinde
Kim konuşuyor
kim anlıyor
Kim
dinliyor kim anlatıyor
Gidiyorum
Gidilecek yer kalmadıya
Sırt çantama kendimi koyuyorum
Ben ile gidiyorum
Herkes
herşeyi biliyor
Sevdiklerinin
kim olduğunu bilmiyor
Herkes
herşeyi yapıyor
Aleni
yapanlar
Gizli
yapanlar tarafından ayıplanıyor
Ne
ayıp
Kalk
Gidelim
Buralardan
Diyecek
Kimse
Yok
Desen
Bile
Bir
An
İleriye
Baktığında
Yanında
Yok
Herkes
Kalabalığı
Seviyor
Yalnızlık
Burada
Güzellik
Olamıyor
Kimse
Kendini
Bilmediği
İçin
Kendine
Ve
Yalnızlığına
Kalamıyor
Kimsenin
Kalabalığı
Olmadan
Sureti
Görünmüyor
Muhtarcım
Kendimin
Suretini
Çıkartacaktım
06.03.2013
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder