6 Mart 2013 Çarşamba

Yürüyordum

 




















Yürüyordum
Yürüdükçe gecenin dibine yaklaşıyordum
Tenha karanlıkları adımlıyordum
Benim kadar yalnız birisi varsa
Biraz sonra karşıma çıkmalı diyordum
                    Evlerin mutsuz ışıkları yanıyordu
                    Ama sokağa düşmüyordu
                    Kendi kelimeleri yerine
                    Televizyonun sesi yankılanıyordu
Herkes hayat gevezesi
Sevdiklerinin suskunu
Herkes allame i cihan
Sevdiğini zannettiklerine tırpan
                    Yürüyorum
                    Dibini geçtim ilerliyorum
                    Karanlık boş yalnız kimse yok
                    Heyhat
                    Bu kadar mı kalabalık hayat
Mahalleler kalabalık olduğu kadar sessiz
İnsanlar kalabalık olduğu kadar suskun
Sessizliği yırtan suskunluğun içinde
Kim konuşuyor kim anlıyor
Kim dinliyor kim anlatıyor
                    Gidiyorum
                    Gidilecek yer kalmadıya
                    Sırt çantama kendimi koyuyorum
                    Ben ile gidiyorum
Herkes herşeyi biliyor
Sevdiklerinin kim olduğunu bilmiyor
Herkes herşeyi yapıyor
Aleni yapanlar
Gizli yapanlar tarafından ayıplanıyor
Ne ayıp
                    Kalk
                    Gidelim
                    Buralardan
                    Diyecek
                    Kimse
                    Yok
Desen
Bile
Bir
An
İleriye
Baktığında
Yanında
Yok
                    Herkes
                    Kalabalığı
                    Seviyor
                    Yalnızlık
                    Burada
                    Güzellik
                    Olamıyor
Kimse
Kendini
Bilmediği
İçin
Kendine
Ve
Yalnızlığına
Kalamıyor
                    Kimsenin
                    Kalabalığı
                    Olmadan
                    Sureti
                    Görünmüyor
Muhtarcım
Kendimin
Suretini
Çıkartacaktım


06.03.2013

Hiç yorum yok: