20 Aralık 2009 Pazar

Seni














by OM



Seni
Hayal ettim
Gece ışıklarının
Gölgesinde
                    Kayıp dokunuşlar
                    Çekmecemi açtım
                    Değerli dokunuşlarımı
                    Yanıma aldım
                    Yanına geldim
Uzaktan
Sana baktım
Gülümsemeni yakaladım
Sevmeye geldim
                    Cam kırıklarını
                    Ayıkladım teninden
                    Usulca
                    Iyileştirdim yaralarını
                    Bize kalmasınlar diye
Dokundum
Teninin doğuşuna
Yüreğinin
Saklandığı
Odasından çıkışına
                    Geçmişi kilitledim
                    Geleceği başka dünyalara
                    Gönderdim
                    Bize
                    Anı bıraktım
Sevmeyi seninle
Öğrendim
Seninle sevişirken
Yürek orgazmını
Yaşadım
                    Sabahları
                    Kendim gibi
                    Uyandım
Uykuna kahvaltıyı hazırlarken
Sana şarkılar fısıldadım
Hayatıma uyandığında
Başucundaydım
Elinden tuttum
Kucağıma aldım
Sana bakakaldım
                    Sen
                    Günün telaşını yaşarken
                    Ben
                    Sana yazdım
Yokluğunda
Güneşin batmasını
Bekledim
Sabırsızlıkla
                    Sensizliğin ortasında
                    Gündüzler uzun
                    Geceler kısa
                    Oldu hayatımda
Yetmedi
Sensiz zamanlar
Bize kalan zamanları
Çaldı
Hafta sonları
Inadına kısaldı
                    Sigaramın dumanı
                    Peşinden geliyor
                    Yokluğunda
                    Yalnızlık kahvem
                    Kapıdan çıkıp
                    Sana koşmak
                    Istiyor
                    Satırlarım
                    Gelişini uzatıyor
Ne kadar olsan
O kadar yetmezmiş
Gibi hayat
                    Bilinmeyene yazarken
                    Bilinenden çalınan
                    Satırlar var
Kendi hırsızım
Oluyorum
                    Senin gibi birine
                     Yazıyormuş gibi
                    Bilinmeyene yazmak
Aşk
Denince
Bildiğim
Sensin
                    Dışarıya çıkıyorum
                    Yol park bank
                    Farketmiyor
Herşey
Iki kişilik
                    Tek başıma
                    Sığmıyorum
Dolmuşa
Iki kişilik
Para veriyorum
Motora iki kişilik
                    Sensizliği
                    Seninle yaşıyorum
Bilinmeyen kadın
Satırlarının
Içinde
Illaki sen de
Geçiyorsun
                    Bildiğim
                    Kadarsın
                    Bildiğin
                    Kadarım
Bilinmeyen kadın
Daha şanslı
Onu kaybetmedim
Beni kaybetmedi
                    Yine de yaşıyorum
                    Ne senden az
                    Ne senden fazla
Birşey
Istediğim yok
Satır olması yeterli
Böyle iyiyim
                    Bilinmeyen kadın
                    Bilinen kadın olduğunda
                    Bakacağız
Aşk var mı
Bir tane mi
                    Istediğimden değil
                    Satır
                    Olsun
                    Hayata
                    Kalsın
Bir
Ara
Okuduğumda
Tebessüm
Bıraksın
                    Hayata
                    Kalsın


19.12.2009

Hiç yorum yok: