Vapurları gibi
Aynı iskeleler
Arasında
Gidip gelmenin
Denizinde
Bilmenin
Bir önemi yok
Yolcuları çok
Acısı çok
Pansuman dokunuşların
Sargısı çok dayanmıyor
Açılıyor
Yaralara tuz düşüyor
Araştırma gemisi
Iskeleye
bağlandı
Toplanan
dökümanlar
Karaya oturttu
Gidemiyor
Kaptan
Emekli oldu
Denizsiz kaldı
Yalnızlık adasına
Mahkum
Hayat gemileri
Acele acele
Bir iskeleden
Diğerlerine
Ezbere
Koştururken
Bacalarından
Telaş dumanları
Üflüyor
Kimse yetişemiyor
Herkes koşuyor
Bilmediğine
doğru
Yol alan
yelkenlinin
Dümeni kalabalık
Inatçı rüzgar
Hiç dinmiyor
Sürekli seyir eden
Denizin ortasındaki
Yelkenli
Hiç bir limana
Denk gelmiyor
Acelesi var
Nefes alanların
Hiç bir yere
Ulaştırmayan
Maratonun
Ipi gögüslenemiyor
Gibi gibi
Dokunuşların
Gibi gibi
Sevişmelerin
Gibi gibi
Hayatların
Ortasında
Ben gibi
Sen gibi
Sade kahveli
Ağaç
Gölgesinde
Düşen
Yapraklar
Altında
Son
Vapur
Bekleniyor
Inadına
Gelmiyor
Kendimle
Elele
Yürüyerek
Uzaklaşıyorum
Uzağım
Tuzağım
25.12.2009
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder