Kışın
Sahilde unutulan
Rüzgarla dövülen
Yağmurla
kamçılanan
Sezlong gibiyim
Sonsuz denizin
Uçsuz sahilin
Ortasında
Yalnızlığını bile kaybeden
Kimsesiz kimseyim
Denize düşesim
var
Kendimi ona
bırakıp
Bilinmeyen
kıyıya
Vurasım var
Kimse üzerime uzanmasın
Kahkahalar atmasın
Güneş yaksın
Rüzgar dövsün
Yağmur kamçılasın
Dolunay ağlatsın
Kimseler olmasın
Bilinmeyen
kıyıda
Yürek nadasında
Bir daha
ekilmeyen
Topraklarda
Bereketsiz
tenimin
Çatlaklarında
Dün ile yarının
Intiharlarında
An kadar
Ben kadar
Yalnız kadar
Hayatın kadrajında
Kalayım
Ne kafamın
üstünden
Kulak yapan
Ne yanımda
yüzsüz yüzünü
Yalandan
güldüren
Kimsenin
Olmadığı
Tek
Kişilik
Fotoğrafımın
Hiç
Bir
Hayat
Albümüyle
Buluşmadığı
Bir
Hayat
Bana
Kalsın
Bana
Kızayım
Bana
Seveyim
Bana
Bana
Aç
Kalayım
Bana
Kalayım
Kimse
Kalmasın
Ben
Kalayım
Bilinmeyende
Bilmezlerimle
Bildiklerimi
Gömeyim
Bilemeyeceklerimi
Öpeyim
Bana
Ben
Kalayım
25.03.2011
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder