17 Mart 2014 Pazartesi

Düştün mü hayatın ortasına















Düştün mü hayatın ortasına
Sıfır adımda o gözleri gördün mü
Bir sigara yakıp ardına
Bugüne üfledin mi
Kahve yudumunun telvesinde
Ona dokunan hayatını çizdin mi
Üzerine içtiğin duru su da
Onun nefesini yakaladın mı
Ne yazsan bitmez
Ne kadar anlatsan başlamaz gelir ya
Her çaban nafiledir
Her kelimen tutukludur
Senden ona konuşamaz
Cümle olsa roman olsa konuşamaz
İçine kalır gevezeliğinin yasına
Kıyamazsın
Ona harcadığın kelimelere kıyarsın
Ona kıyamazsın
Bütün anlamların kifayetsiz kalır
Bakarsın
Gülen gözlerinin son kahkahası kadar
Dokunursun
Ellerinin uzanamayacağı dokunuşa kadar
Bilirsin
Bakamasan da dokunamasan da
Bakarsın dokunursun
Ama hepsi kifayetsiz kalır
Artık
Ona ne kadar gitsen
Ona ne kadar kalsan
Yetmez
Onu
Mutlu
Edemeyeceğine
İnanırsın
Çünkü
Hiç
Bir
Mutluluğa
Sığmaz
Hayattan
Taşar
Taşkının
Altında
Ona
Boğulmak
İstersin
Ben
De
Sana
Boğulmak
İstiyorum
Sonra
Yüreğinde
Sana
Doğmak
İstiyorum
Her
Gün
Her
Gece
Her
An
Her
Nefes
Her
Hayat


17.03.2014

Hiç yorum yok: