Sağanak hayat koşularında

 

Sağanak hayat koşularında
Öylesine yaşarken
Geceleri gündüzlere utandırırken
Hiç kimselere dokunup

Yalnızlığıma uzanırken
Deniz kenarına saklanıp

Martılara kalmışken
Kendimi hayatın paslı köşesine bırakıp

Üzerimi rüzgarla örtmüşken
Terk etmeyi bile terk etmişken
Bir çift göz doğdu
Köşemi bakışlarıyla temizledi
Üzerime yapışmış pasları
Bir dokunuşuyla tazeledi

Beni kucağında yeniden doğurdu

Hadi gel ben hayatım dedi

Yürekten inandım
Sevdim aşık oldum
Terk etmekten bile vazgeçmişken
Uçurum ortasından aşağıya el uzatırken
Hayat oldun
Nefes

Oldun
Aşk
Oldun
Sana
Kendimi
Borçluyum
Biliyorum
Hakkını
Veremiyorum
Biliyorum
Güzelliğine
Yetişemiyorum
Ama
Sebebimsin
Hayata

Nefese
Aşka
Sebebimsin
Seninle
Doğdum

Seninle
Ölürüm

25.02.2014