ksb
Travma sonrası
Ortaya yayılan aydınlığın
Dik nefeslerinde
Kalmadığın yerden başlanan
Kristal dokunuşlarında
Içinde ve öncesinde biriktirdiğin
Evrenin zamansızlığında
Kaç hayat var
Sen kaçsın
Akrep ve yelkovanın işsizliğinde
Durmadan dönen dünyanın
Sabitliğinde
Gitmenin kalmanın anlamsızlığında
Kaç kişi var
Sen kaç kişisin
Gökkuşağının neresindesin
Deneanın kıvrımlarında dolaşırken
Üstüne bastığın senlerin
Kucağında dinlenirken
Aldığın görevden bıkmışken
Bir duvar çıkar karşına
Bildiğini bilmeden
Atarsın kendini duvara
Merhaba travma
Merhaba ben
Bir sigara yakarsın
Evrenin içine geçmenin
Keyfini çıkarırsın
Karanlık yüzünle fazla iken
Aydınlığınla deli pulunu yapıştırırsın
Olsun
Herkesin bir duvarı olsun
Bilmeden yaşayacağına
Bilerek deli olsun
Geveze evrenin
Hayata yayılan seslerini
Duyan duysun
Duymayanlara fısıldasın
Elbet bir gün gideceğim
Elbet bir gün geleceğim
Kaç defa gittim
Kaç defa geldim
Hiç bilemedim
Hiç düşünmedim
Ben kadar olmanın
Yokuşlarında kaldım
Ben kadar yaşamanın
Nefeslerine sıkıştım
Basit keyiflerin kucağına oturdum
Zamanın dilimlerini adımladım
Bir insan boyu yolu
Bir hayata sığdıramadım
Evren kadarım
Bir insana ulaşamaz kadarım
Sevmenin
Dokunmanın
Paylaşmanın
Anlamanın
Dinlemenin
Düşünmenin
Bütününe
Varamadan
Oldum
Oldum
Turlarında
Dolaşırken
Hamlığımın
Evren
Ağrılarında
Kaldım
Herkesi
Dinleyerek
Kendime
Ulaşamadım
Herkesi
Severek
Kendime
Ulaşamadım
Herkesi
Anlamaya
Çalışarak
Kendime
Ulaşamadım
Herkese
Dokunarak
Kendime
Ulaşamadım
Herkesle
Paylaşarak
Kendime
Ulaşamadım
Herkesi
Düşünerek
Kendime
Ulaşamadım
Kendimi
Kaybettim
Kendimin
Peşindeyim
Duvarımı
Bekliyorum
26.08.2011
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder