24 Kasım 2014 Pazartesi

Hayatla aramıza kimse giremez diyorduk

 







ksb


Hayatla aramıza kimse giremez diyorduk
Sen yalnızlığına ben yalnızlığıma aşıktık
Kendimiz kadar kendimize yaşardık
Sen şehir manzara gezmeyi severdin
Ben insan sorun gezmeyi severdim
Kalabalık sokaklarımızdan dokunuşlarımızdan
Eninde sonunda kendimize dönerdik
Aslında yalnızlığımızı severdik
Ben böyle iyiyim 2 olmaya gerek yok derdik
...
Hayatla aramıza kimse giremez diyorduk
Sen ve ben girdik
Onca yalnızlığın üzerine 2 olduk
Yetmedi deliötesi aşık olduk
Yalnızlığın gücünü unuttuk
Birbirimizi yalnızlığa itip durduk
Ama aşkın gücünü de unutmuştuk
Bir dakika önce kendimizi ittiğimiz yalnızlığımızdan
Anında aşka kalktık karıştık durduk
...
Hayatla aramıza kimse giremez diyorduk
Birbirimizle kavga ettik kırdık durduk
Aslında kendimizle kavga ediyorduk
Rüzgarsız yalnızlık limanından
2 ye çıkmaya ne gerek var diyorduk
Rüzgarın tokadını unutmuştuk
O sokak senin bu insan benim geziyorduk
Ve kendimize yetiyorduk
...
Aşık olduk
Gözlerimize ellerimize ayaklarımıza
Aşık olduk
Bakışlarımıza dokunuşlarımıza tutuşlarımıza
Aşık olduk
Anlamlarımıza tenlerimize yüreklerimize
Aşık olduk
Birbirimize çogaldık büyüdük
Birken biz olduk
Aşkla nefes almanın
Aşkla dokunmanın
Aşkla beklemenin
Aşkla kucaklaşmanın
Aşk olmanın imkansızlığını yaşadık yaşattık
...
İyi ki olduk be güzelim
İyi ki sonsuza and içtik be nefesim
Bilinmeyen zamanlarda bile severim
...


24.11.2014

Hiç yorum yok: