17 Nisan 2010 Cumartesi

Zeynep Kamil



Zeynep Kamil
Koridorlarında
Ilk ıngamı aradım
                    Sakızağacı nda
                    Ne boş arsayı
                    Ne de ilk taytayımı
                    Bulamadım
Yuttuğum iğneyi
Çıkaran doktoru
Buralardan uğurladım
                    Parmak Çocuğun
                    Ranzalarına sığamadım
ABC nin
Yüreğine dikilen binayı
Sevemedim
                    Köhnenin yapraklarını
                    Başıma düşüremedim
Ilk kulaçlarımın
Üzerindeki yatların
Altından geçemedim
                    Büyüdüm
Gokartları birisi çalmış
Tekne ev yanmış
Teneke limon asfalt olmuş
                    Ikizlerin mavi sandalyeleri
                    Geri dönüşmüş
                    Kızıltoprağın
                    Artist motorlu polisi
                    Emekli olmuş göçmüş
Kiralık mayoların
Hepsi tutulmuş
Fenerbahçe deki büfelerden
Ikincisine araba çarpmış
                    Pop Rally taşınmış
                    Kırıntı büyümüş
                    KK yaşlanmış
                    Kadıköy Kız Lisesi
                    Çıkışı karışmış
Göztepe deki faytonların
Arkasına başkası asılmış
                    Büyüdüm
Ortaokul
Lise
Üniversite
Çok uzaklardaydı
Yine çok uzaktalar
                    Hemen
                    Onsekiz olmak
                    Peşinde koşan günlere
                    Tur binmiş
Leylandların biletçileri
Ülkeyi terketmiş
Teksin plajı boğulmuş
Koru da saklanan
Kurt kaybolmuş
Bu satırlar
Nereden çıkmış
                    Büyüdüm
Ne oldu
Ne kondu
Her gün eksilerek
Her gün yitirerek
Eklenen hayat
Yetmez oldu
                    Attım
                    Kendimi geçmişe
                    Gözyaşlarımı sakladım
                    Inadına bugüne döndüm
                    Kalabalığın ortasında
                    Görünmez oldum
Gördüğünüz
Ben
Değilim
Sizin
Gördüğünüz
Dokunduğunuz
                    Ben
                    Değilim
                    Sizin
                    Dokunduğunuz
                    Seviştiğiniz
Ben
Değilim
Sizin
Seviştiğiniz
                    Uzaklardayım
                    Siz
                    Yakınsınız
                    Bilseniz
                    Ah
                    Bilseniz
Ne
Güzel
Olurdu
Karşılıklı
Otururduk
                    Yeniden
                    Başlardık
                    Hayatın
                    Abecesine
Yeni
Harfler
Istemezdik
Eski
Alfabemiz
Yeterdi
                    Ne
                    Güzel
                    Olurdu
Ne
Oldu
Ne
Kondu
Kuş

17.04.2010

Hiç yorum yok: