Başkasının oyunu için
Sesimi çıkarmıyorum
O seslerin birbirine
karışıp
Bizi birbirimize
kırdıracağını biliyorum
Ve sonrada siz başardınız
deyip
Yüreklerimize apolet
taktıracaklarını biliyorum
Evet ben tıp oynuyorum
Harflerimin kavgaya
dönüşeceğini biliyorum
Sosyal medya da gürleyip
Sokağa adımını atmayıp
Ki atsa da bir şey fark
etmez
Oyun aynen oynanır
Sonu belirlenmiştir
Çıkmaz sokak da oturanları
görüyorum
Başkasının oyununun
oynandığı
Ve kendimizle gurur
duyduğumuz
Gezi ruhunu bile
Onların bize armağan
ettiğini biliyorum
Ülkemi dünyayı kendimizin
yönetmediğini
Bildiğimden beri
Sesimi çıkarmıyorum
Parka giyiyorum diye
Erenköy de oturan teyzemi
ziyaret ettirmeyen
Bir toprakta yaşadım
yaşıyorum
Küçükken
Gece yarısı hiç duvara yazı
yazmadım
Yazanları tanıdığım için
mutlu oldum
Abilerimizdi bacılarımızdı
O zamanlar tek okuyan
tartışan
Abilerimiz bacılarımız olduğu
için
İlk reklam ajanslarını
onlar açmıştı
Duvar yazısından reklam
metnine
Ben de metin yazarı oldum
Hem de hiç bir şey
biriktirmeden
Oniki eylül de işkence
görüp
Bugün tuşlarla yaşayanları
da anlıyorum
Bizi bize düşüren
Dünyayı dünyaya düşüren
Karılmış kağıtlarıyla
Dünümüzü bugünümüzü geleceğimizi
oynatan
Bizim gibi yarını
hesaplayınca
Heyecanlanmayıp
Henry Kissinger a kadar
uzanan
Lafları odamda sektiriyorum
Hep bize sunulmuş bir
şeyler oldu
Ki sadece bize değil
Bizi bize kırdıran
Onu ona kırdıran
İsimler ülkeler değişti
Oynatan değişmedi
Herkese çok daha anlamlı
gelecek
Satırlarım tabi ki var
Bir dostumu küstürürken
Diğer taraftan binlerce
like alacak
Yüzlerce paylaşılacak
Satırlarım tabi ki var
Değerli dostlarımın
paylaştığı fotoğrafları
Yazıları tweetleri
paylaşacak
Tuşlarım tabi ki var
Her canlının ölümüne
Üzülecek yüreğim var
Ve üzülüyorum da
Ama biliyorum ki
En derin arkadaşımdan
En sığ arkadaşıma
Ne yaparlarsa yapsınlar
Ne yapmazlarsa yapmasınlar
Sadece piyonuz
Çok sevdiğim isimleri de
sayarım
Benim için anlamları sonsuz
olan
İnsan olduklarını bildiğim
Beni benden çok düşünen
Evlerinde kaldığım
Bana hayatın güzelliğini
öğreten
Ve sonuna kadar inandığı
için mücadele ederek
Yarım asırdan fazla yaşayan
Ve benim yarım asırımdan
daha değerli olan
Neyse
Ben sessizim
Bütün dostlarımın
paylaşımlarına olmasam da
Onların her satırına
saygılıyım
Ama şunu biliyorum ve
inanıyorum
Biz ne yaparsak yapalım
Karar verildi ve
uygulanacak
Her piyonun bir ömrü var
Bu piyon gidecek
Yerine yenisi gelecek
Önce mutlu olacağız
Biz kazandık diye
Ama yine sunulanı
yaşadığımızın
Farkına varmadan öleceğiz
Benim sesim çıkmıyor
Benim harflerim bir araya
gelip
Sosyal medyaya düşmüyor
Ama içi yanan dostlarımın
Her satırını her
fotoğrafını
Okuyorum görüyorum
Onların yüreklerine hak
veriyorum
Ama biliyorum
...
10.09.2015
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder