ksb
çok uzun yaşadım
bir gün de anladıklarıma
yıllarımı verdim
bir gün öteye gidemediler
salak mıydım
hep insana inandım
insandım
bir kişi anlasa yeter dedim
ben anlaşılmaz oldum
tek bildiğim insan oldu
insanca insanlarla
paylaştım
ben rahattım
bütün sıkıntıları alacak
yerim vardı
aldım aldıkça alıştım
alıştıkça topladım
çıkarmamı kaybettim
bildiğim bu kadardı
bildiğim insandı
aynı şekilde yarım asır
yaşadım
göz yaşlarını sildim
başını göğsümden kaldırıp
bir daha ki sefere kadar
uzaklaşanlar
uzaktan bana salladılar
göz yaşları düşünce
gelip salladığına
sarıldılar
alkolik dediler parasız
dediler
umarsız dediler ruhsuz
dediler
her göz yaşında koşa koşa
gelip sarıldılar
bana kadar yalnız
olmalarına üzüldüm
hep kucağım açık bekledim
katlanmak içinde rakılarımı
istifledim
iyi günde görünmeyen
ki uzaktan en kötü olan
kötü günde görünen
yakından kucağına sığınılan
bir yarım asır yaşadım
biliyorum
hiç bir şey değişmeyecek
asalak denicek alkolik
denicek
yine de eninde sonunda
bana gelinecek
kucağımda yaşlar dinecek
ruhlar sadeleşecek
kendine gelinecek
uzaklaşınca
nesli tükenen hayvana
yine sallanacak
salıncak
bütün hayat boyunca
kadehimi masaya vuracağım
...
16.08.2015
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder