Kendi
derinimde boğuldum
Yüreğimin
kabarcıkları arasında
Kimse kadar değildim
Bütünümü parça parça bıraktıklarımda
Müslüman
mahallesinde salyangozdum
Gizli
gizli yenilen
Bütünlenmeyen dokunuşlarda
Yokluğa denk kaçamaktım
Başka
yatak eksiklerinin
Temiz
çarşafıydım
Yalnız masaların
Karşı sandalyesiydim
Mezelerin az ilerisinde
Kimsede
kalmadım
Herkes
bende kaldı
Bir bilendim
Bilmeyenlerin kucağında
Bir
dokunandım
Temassız
hayatların sonunda
Bir dinleyendim
Sevdiklerinin sağır kulaklarında
Bir
anlayandım
Sevgisiz
sevginin kaçışlarında
Bir paylaşandım
Sigara dumanının flusunda
Eksik
kalan hayatların
Boşluğunu doldurandım
Bütüne
denk gelen
Bana sıra gelmeyen
Tek
şeritli yoldum
Alma sınırı olmayan
Gözyaşlarını yüreğinde toplayan
Eksik
yürek parçalarını kendinden koparan
Boşa
geçmiş günleri takviminden devreden
Kendi derinimde boğuldum
Başka
yüreklerin eksiklerinde büyüdüm
Beni büyütenler
Beni
ayırdılar
Çocuklarını ayaran ana babalar gibi
Her
ailenin
Bir
anlayanı var
Ve
O
Ölene
Kadar
Anlayan
Her
Hayatın
Bir
Anlayanı
Var
Ve
O
Ölene
Kadar
Anlayan
Ona
Hiç
Bir
Zaman
Sıra
Gelmez
Çünkü
Gelirken
Sırasını
Devretmiştir
Kimse
Dönüp
Bakmaz
Çünkü
O
Anlayandır
Anlamazsa
Ne
Olur
Hiç
Bütün
Anladıkları
Bir
Gecede
Boğulur
Ona
Sıra
Gelmez
O
Anlayandır
Bir
Gece
Anlamazsa
Ne
Olur
Bütün
Anladıkları
Unutulur
Unutmalı
Hayat
Ona
Hiç
Bir
Zaman
Sıra
Gelmez
Kendi
Derinimde
Boğuldum
03.05.2012
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder