Bir dokunuşa uyanan sabahlarda
Hayatın
tembel sokaklarında
Yürürken
adım yürek
Ihlamur ağacının altında
Kaldırımın kenarında
Kokunun tenhasında
Yaprakların rüzgarında
Bekler
dururum
Akşam olsa da
Kapısını çalsamda
Gözlerini kucaklasamda
Dalarında
Güneşin
saklanma zamanında
Kollarımda
Tenimde
Yüreğimde
Hayatlarımda
Çok kişilik yürüyüşlerimin
Yürek soluklanmalarında
O ev var
Kapısı
bana tanıdık
Merdivenleri
adımlarıma aşina
Zili
elimin kokusuna hasret
Salonu
hayat izlerimle mükellef
Mutfağı
iştahımla akraba
Yatak
odası doğuşumla merhaba
Kapıdan içeri girdim mi
Hayat kapanır
Biz bize kalır
Birlikte
nefes alırız
Birlikte
hayata kalırız
Ta ki
denen zamana kadar
Sadece
biz varız
Evden çıkarken
Adımlarım yürürüşlerini unutur
Gözlerim karanlığa kavuşur
Sokaklarım bitmez
Varacağım yer gelmez olur
Yine
de çıkarım
Kalabalığın
içindeki yalnızlığıma uğrarım
Rakı
kadehlerinden harfler düşürürüm
Beyaz
peynirden kelimeler doğururum
Tahta
masadan cümleler yontarım
Hayatı satın almadan
Kiralık yaşarım
Herkesin
kendinle karşılaştığı
Bir
kapısı olmasını dilerim
Daima
Açılan
Kucağında
Huzur
Büyüten
Teninde
Hayatı
Sektiren
Yüreğinde
İnsanlığı
Anlatan
Bir
Ev
Bir
Dost
Bir
Sevgili
Hesapsız
Aitsiz
Sorgusuz
O
Sabah
Çıkmış
Gibi
Açılan
Karmaşık
Cümlelerle
Tanışmayan
Net
Düz
Basit
Ama
Derin
Evin
Kendisinde
Tazelenen
İki
Yüreklik
Kiralık
Hayata
Açılan
Pencerenin
Eve
Dalan
Soluklarında
Yaşayanlara
İçimden
Merhaba
20.02.2012
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder