by OM
Içimdeki
Kızgınlıktan
Kurtulamıyorum
Kurtulamadıkça
Kendime
Kızıyorum
Içim dışım bir
Olsa
Kendimle
Dostlarımla
Hiç kimseyle
Ilgili
Derinlerimde
bekleyen
Satırları
Cümlelere
Sayfalara
Hayatlara
Aktarsam
Rahatlasam
Sevişip sevişip
Boşalamamak gibi
Yürek ağrısı
Hayat kızgınlığı
Kızgınlıklarımı
Anlatmaya başlasam
Geriye kalan
Hayatım yeter mi
Bu kadar
Kızgınlığı
Biriktirmeye
değer mi
Sonsuz görünen
Kızgınlık kuyumun
Dibine çarpan
Kızgınlıklar
Dibinden
sekip
Yüzüme çarpıyor
Anlatmak
istediğimi
Anlatamıyorum
Her şey
Üstüme kalıyor
Hiç kimsesiz
Yaşamın
Güzelliği yetmez mi
Bir bebeğin
En saf yüreğiyle
Bana içtenlikle
Sarılması yetmez
mi
O da
Büyümeyecek mi
Her şeyi
Biriktiren insan
Bebek halini
Unutur mu
Ben mi eksiğim
Ben mi fazlayım
Onlar mı eksik
Onlar mı fazla
Bu kadarı fazla
Tedavülden
kalkıyorum
Tahtamı
kapatıyorum
Değersizim
Yokum
Ben bu oyunda
yokum
Başkalarına dokundukca
Kendim uzaklaşıyor
Benziyorum
Basit keyiflerin
Oyuncağı
oluyorum
Içkinin
koynunda
Körebe oynuyorum
Gözlerim açıldığında
Bulunduğum yer
Bulunduğum yer değil
Içmesem
Katlanabilir
miyim
Tek başıma
Içeyim
Kendime kızayım
Her kızgınlık gecesinde
Ağrılarla uyanayım
Dokunup dokunup
Hissetmeden
Sevişip sevişip
Boşalmadan
O yataktan
Diğer hayata
Maraton
zamanlarında
Dur durak bilmeden
Yağmur gibi terli
Vücudum ve ruhumla
Nerelere gideyim
Hangi ağacın
Gölgesine
saklanayım
Kurt olduğumda
Kimi kurtarayım
Dünyayı mı
Insanları mı
Kendimi
mi
En iyisi
Bu gece
Içeyim
21.09.2009
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder