Denizi
olmayan bir şehirde
Denizi
görmek gibi
Ufukta
bir yerlerde
Bukle bukle saçlarından
Tek bir tel düştüğünde
Kendini kel zannetmek gibi
Olmamalı
yaşam
Umut
olmalı içinde
Sevgi
dolaşmalı damarlarında
İnsanları hissetmeli
Sevgiyle bakmalı onlara
Bütün
tökezlemelerden sonra
Daha
güçlü kalkmalı yerden
Gözlerimiz ışıl ışıl olmalı
Mutluluğumuzu paylaşmalı
O güzelim
insanlarla
Her
paylaşım denemesi
Yıldırmamalı
bizleri
Daha
istekli olmalıyız
Sevgimizi
verirken
Her geçen gün daha çok
Sevgiyle dolmalıyız
Tüm çirkinliklere rağmen
Bir
kişinin hissetmesi bile
Yaşam
için bir neden olmalı
Önce kendimizi
Sonra yaşamayı sevmeli
Tüm insanlarla birlikte
10.04.1995
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder