by UK
Kalkma
Bana yürüme
Gidersin uzaklara
Dönemezsin yakınlara
Kendinde kaybolursun
Sığmazsın hayata
Dar gelir
Odalar sokaklar
Ben yokum
Satırlarda
Cümlelerin arasında
Aldanırsın
Geçmişin
Yüzümdeki aksine
Ben yokum
Boğuldum
Hayat öpücükleri
Seansında
Kadife perdem kapalı
Yer göstericim emekli
Fenerin pili bitik
Biletlerin tarihi geçik
Bugün ile anın arasında
Bir kişilik havanın olduğu
Geçersizdeyim
Hayallerinde yaşat
Gerçeğine kapat
Ben yokum
Figüranlığım bitti
Emekli artizler kahvesinde
Tek sandalyeli
Sağdan ikinci masadayım
Çayım soğuk
Kül tablam dolu
Masama güneş denk gelmiyor
Fotosentez
Oturduğum sokak
Gitgide daralıyor
Deniz kenarı
Beni kabul etmiyor
Kalabalıkta kaybolan
Yalnızlık tramvayında
Vatmanın bıkkınlığında
Tünele varmaya
Çalışıyorum
Ucunun nereye çıktığı
Umrumda değil
Hayatın
ipine dolandım
Makasım yok
Denizci düğümlerini
Öğrenmediğime pişmanım
Desem değilim
Kim bilebilir
Ipinin uzunluğunu
Kalkma
Bana yürüme
Sen de kaybolma
Kendinin kucağında
Yanımdan geç
Göz ucunla süz
O anı sakla
Devamına sarılma
Geç benden
Gelmeyen
Beklenenin
Olduğu
Yerim
Kalkma
Bana
Yürüme
14.02.2010
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder