Zor
kelimeler bulmaya çalıştı
Anlaşılamayan
insanı oynarken
Her
zaman farklı olmalıydı
Çözülmesi
imkansız
Ve de
insan
Mutluluktu istediği
Canlı cansız hesabı yapmadan
Direnme
gücü olduğuna inandı
Tramvayın koluna asılıyken
Zaman
içindeki zamanlardan
Bir
zamanda
Karmaşık
bir beyinle yaşadığını
Karmaşadan
sadeliğe ulaşamadığı
Belli
uyumlara uyamadığı
Ama
nedense yaşamı sevdiğini
Ve
bunu da anlamadığını
Anladı
Ne yapmalıyım demedi
Her karmaşa bir sadeliğe eşitti
İster tahta sandalye
İsterse sosisli sandviç
Hepsi hepsiydi
Günler
tabi ki günlerin peşindeydi
Uygun
gün bulamayanlar
Uygun
aylar aradılar
Arayışta tabi ki bitmiyordu
Sayısız günler mevcuttu
Ne yapalım demedi
Yaşadı
20.01.1993
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder