Yağmur
damlaları
Yüzümde
oyun oynuyor
Çimenler birbirine sarılmış
Gözlerim karanlıkta tek başına
Bir
tek rüzgar saçımı okşayan
Koşuyorum asfaltlarda
Kendim peşimi bırakmıyor
Nefes nefese yığılıyoruz
Ben ve kendim
Ben
aşığım
Kendim
başına buyruk
Misketler dolaşıyor havalarda
En sevdiğim misketim
Kucağıma düşüyor
Üzerine bir de gözyaşım
Son
harçlığımı yere diktim
Ve
ıskaladım hayatı
Meteliksizim
Ve
kırka yakınım
Bir çok odalara girdim
Sahiplerini sevdim
Hayatı sevdim
Kendimi sevdim
Acılarımla
samimi oldum
Mutlulukla
tanışmak için
Kendimi kaybettim
Aşık oldum
Çok
güzeldi
Hala
yaşıyorum
Misketlerim cebimde değil artık
Aşkımda sadece yüreğimde
Yine
kendime kaldım
Ben’ i
aşkıma bıraktım
Sırt çantam kıpırdanıyor
Hadi diyor
Düşelim yine yollara
Odaların kapılarını çalalım
Kahvaltı sonrasında kaçalım
Akşam başka odaya
Diğer şehire
Bilinmeyene
Bir
bakacağız
Sevgili
sırt çantam
Kimbilir
16.12.2000
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder