6 Aralık 2000 Çarşamba

Aramadığım anda buldum seni

Aramadığım anda buldum seni
Kendimle mutluydum
Bir kaç dost sevgilim
Ve ben mutluydum
                    Görür görmez senide istedim
                    Konuşabildim seninle
                    Gülebildim kızdırabildim
Koynuna girmek istedim
Bir dost sevgili daha
Hissedemedim teslim olacağımı
Ve teslim olmayacağını
                    İki uçtaydık ve ortası boştu
                    Önce kendi sevgimin
                    Sonrada senin yoluna daldım
Ben kadın oldum sen erkek
Şiirler çiçekler dalışlar
Birbirini kovaladı
Ama sen sendin bense ben
                    Benim olmanı istedim
                    Sende benim olduğunu
                    Sadece kendin bil istedin
Başkalarının borçlarını
Biz ödemek zorunda kaldık
Ve hala başkaları borçlu
Bütün ödemelerimiz havada kaldı
                    Beni sevmelerini
                    En çok affetmelerinde hissettim
                    Bunu bile yaptığım halde
                    Beni yine affetti
                    Çok seviliyorum
İkimizde hem kendimiz
Hem de biz olamadık
                    Ben sana olan aşkımla yaşadım
                    Kendimi bir köşede bıraktım
                    Sadece yüreğimi dinledim
                    Kendimi bile dinlemedim
                    Ve kendimi kaybettim
Kendimsiz aşkımla
Önce seni mutlu edemediğimi
Sonrada kendimi farkettim
                    Ama aşkım sadece seni istiyordu
                    Ne kendimi ne de başkasını
Tek bildiğim sendin
Sen ise uzun gerçeklerle yaşayan
                    Aşkım dingin sulara kavuştuğunda
                    Uzun sevgi gelecekleri oluşacaktı
Ama o deli aşkı birlikte yaşamak
Kavgalar barışlar yaralar
Hepsini ikimiz içinde istedim
                    Belki bu ilk ve sondu
Yüreğimin peşini bırakmadım
Seni sonsuzca kucaklamak varken
Hayatımın en değerlisini
Yine de yüreğimi dinledim
                    Çünkü ilk ve sondu
Şimdi boşluktayım
Ama kendi boşluğumda
                    Bir kadınla elele bile dolaşamıyorum
                    Ellerimi sana bıraktım
Aşık olduğum için aramıyorum
Yüreğimi sana bıraktım
                    Seviştiğim dost sevgililerimi hissetmiyorum
                    Tenimi sana bıraktım
Biliyorum bir zaman gelecek
Ellerim tenim bakışlarım
Geri dönecek
                    Ama yüreğim asla
Belki de o nedenle
Seni en çok sevdiğim
En çok özlediğim
Anda ayrılabildim
                    Yüreğim hep sende kalsın diye
Devam ederek
Aşkımızın saygıya dönüşmesini
Bilerek ya da hissederek istemedim
                    Bu ne biçim duygu diyebilirler
                    Ne yazık ki ya da ne güzelki
                    Böyle bir insanım
Artık hiç kimsenin
Çok uzun sürelerce
Gerçek sevgiyle birlikte
Bir ömür geçireceğine inanmıyorum
                    Adına saygı dedikleri şeye inanarak
                    Paylaşılan uzun ilkişkilerde
İki tarafında mutsuz olduğunu
Ama kendilerini çok iyi kandırdıklarını
Ve durumu farkedenlerin
Ayrıldıklarını biliyorum
                    Birlikte paylaştığımız
                    Kendi bildiğimiz gibi
                    Yaşadığımız aşkın
                    Herkesi yakalamasını istiyorum
Hayatın güzelliği
Başka türlü anlaşılamaz
                    Seninle olmanın güzelliklerini yaşadım
                    Sensizliğinde güzel taraflarını bulacağım
Kendimi sevebildikten sonra
Hayatı güzelleştireceğimi biliyorum
                    Ve kendimi tekrar sevmeyi öğreniyorum
                    Ama seni seviyorum

06.12.2000

Hiç yorum yok: