18 Ağustos 1999 Çarşamba

Niçin yaşıyorum














by OM

Niçin yaşıyorum
Bir adım ötede
Soluklar havalanmış
Yerlerini taşlar almış
                    Kaybolmuşlar
                    En iyi bildikleri yerlerinde
Artık eskisi gibi değil
Hiç değil
Değil
                    Ne yapıyoruz
                    İnsan olmak adına
Bir kuşu özgürlüğünemi
Kavuşturduk
Bir çocuğu sevgiylemi
Tanıştırdık
Bir kadının umudumu
Olduk
                    Yaşamın pınarının başında
                    Çamaşır yıkıyoruz
En iyi bildiğimiz
Unutmak
Acıyı
Mutluluğu
Sevdalıyı
Çocuk olmayı
İnadına unutmak
                    Hayat devam ediyor ya
Binlerce yıl yaşayan
Yılanlar var
Bize dokunmayan
                    Onlara dokundu
                    Kokularını duydum
                    Bir adım ötede
                    Sessizdiler
Tıpkı bizim gibi
                    Hayvanlardan bir farkımız var
                    Biz ölülerin
                    Onlar canlıların kokusunu alıyor
Kuyruk sallıyorlar
Bizim kuyruğumuz yok
                    Hayatlar bir hiç olmamalı
                    Bir ışık yakmalı
                    İçimizi ortaya koymalı
Ve bakmalıyız
Yüreğimiz oralarda mı
                    İnsan olmalı
                    Yemek yiyen
                    Uyuyan uyanan
                    Değil
                    Seven ve düşünen
Karşı koymalı
Koşuşturmalı
Yetişmeliyiz
                    Acılar taşların altında
                    Akıllar ömür izninde
                    Sevgi kendi yalnızlığında
                    Düşünce kaf dağının ardında
                    Kaf dağı kayıp
Bulmalıyız
Kendimize inanmalıyız

18.08.1999

Hiç yorum yok: