Bir
yaprak olsam
Gün
ışıklarıyla sevişip
Mutluluk
sıvılarımı toprağa bıraksam
Toprak onu sarmalasa
Topraktan yepyeni fışkırsam
Bir yerde bir dalda olsam
Karşılıklı
konuşsak
Benimle
ve parçamla
Anlatsam
ona kendimi
Güzle
birlikte ölmeden önce
Tanıyıp sevse beni
Kendi olmayı istese
Her doğuşun
Bir güze ulaştığını bilse
Ve yaşamın doruğuna ulaşsa
Bir
yaprak olsam
İnadına
güz gelince ölmezdim
Ya
gelmeden önce
Bırakırdım
kendimi toprağa
Ya da
hiç bırakmazdım
İnatçı yaprakların rengi
En güzel mavi olurmuş
Rüzgar
estiğinde
Denize
yollarmış sesini
Dalgalar
götürsün oralara diye
Kimi zaman takanın pervanesine
Asarmış yüreğini
Seyredermiş renklerine doğru
Bir
yaprak düştü mü toprağa
Çalı
süpürgesi dokunduğunda
İkinci
hayatı başlarmış
Kim
bilir ne olarak
Ya da
olmayarak
04.01.1998
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder