Yaprakların arasından istanbul

Yaprakların arasından İstanbul

İstanbul’ un içinden çıkan deniz

Gözün kabul ettiğince uzanan gökyüzü

Hepsinin karşısında oturan bir aşık

İşte o aşık benim

                    Aşkın kabul ettiği en üst noktadan

                    Kabul etmediği en alt noktaya

                    Bir bakış hızıyla gelebilen

                    Yine ben

Böyle bir benle mutlu olabilen

Kahkahalarını kalbinden taşıran

Gözyaşlarını yüreğinden sıkan

Gözlerini görünce büyülenen

Yanında değilken büyüsü bozulan

                    Tenine dokunduğum karnaval anında

                    Kendi tenimin varlığını hatırlayan

                    Pürtelaş bakışlardan keyif alan

                    Kalabalığın içindeki tekliğimden

                    Eğlenceler çıkaran

Ve gözlerini görünce büyülenen

Hepsi ben

                    Böyle bir benlikle birlikte

                    İki aşık yürek yüreğe

Nasıl anlatacağım sana

Yüreğimin ulaşabildiği son noktaya

Kadar seni sevdiğimi

                    Ve beş gün boyunca

                    Bir karar vermeyi düşünmediğimi

Anlatamadım zaten

                    Yüreğim senin yanındayken

                    Uzayın en yoğun aşkını yaşıyor

Senin seyrine dalıp gitmek

Vücudumun kıvrımlarıyla birlikte

Seninle sevişmeye başlayıp

Sonuna ulaşmayı istemeden

Günlerce sevişmek

                    Kırçiçekleri kokan teninle

                    Ten kardeşi olmak günlerce

Ve bodrum

Bekle bizi güzelim

İki aşklık yer aç bize

Güzelim koynunun içinde

17.08.1998