29 Mayıs 1989 Pazartesi

Uçuyordum

Uçuyordum
Gökyüzünde süzülerek
Geçtim bir bulutun içinden
Beyaz ve yumuşaktı
Kızdırdım herhalde bulutu
Gözyaşlarını aşağıya bıraktı
İnsanlar baktılar damlalara
Hafiften girdiler kuytulara
Damlalar durduğunda
Toprak kokusu vardı etrafta
Damla toprak koku
Verir bizlere bazen mutluluk
Ama yine de var dertler
Bitmeyen bitemeyen
Birazcık boş verme
Birazcık damla
Birazcık toprak
Birazcık koku
Ve mutluluk bizlere doğru

29.05.1989

Hiç yorum yok: