28 Mayıs 1989 Pazar

Soğuk ocak kıştı

Soğuk ocak kıştı
Tren yolculuk başlangıçtı
Artık eller bir bütündü
Boyutta yeni bir çift vardı
Birliktelik mutluluk umuttu
Pazartesiden pazara birden otuza
Dakika saat gün aylardı
Kolay değildi ikinin bir olması
Yalnız bir kalbi sevginin sarması
Yalnızlığın gücünü yitirmesi
Birdenbire o da neydi
Değer düşünce ideal gibi
Her zaman daima ilgi
Alışmıştı haklıydı
Ve bunları bulamayış
Biraz sarsılma
Ama yinede sevgi
Böylece birleştiler güçlendiler
Sevgileri onları doruklara itti
Tabi ki doruğun bedeli
Çevrenin a’ ları b’ leri
Sorunlar etkiler farklar
Dıştakiler dıştakiler
Böylelikle yıprandılar
Kimi zaman koptuk sandılar
Ama gerçek değildi onlar için
Para itibar gelecek aile
İnsan insan insan
Hangisi önemli demek kolay
Cevap ise basit ve zor
Ama sevgileri vardı
Birleşen elleri
Bütünleşen vücutları vardı
İkiyi bir yapabilirlerdi
Farklıydılar insandılar
Dayanamadı ya da sandı
O ve sen ideal ve aile
Bunları silmek zor ne kelime
Mavi için insanlar için
Ama sevgiyi yakalamak
Onunla mutlu olmak
Sarılarak uyumak
Ve tabi ki Bodrum
Öyle saniyeler ki
Boyut içinde bambaşka
Öyle beraberlik ki
Marslılar için bile özlem
Yıpratsa üzse ağlatsa
Yine de inanılmaz
Ve bitmemeli demek
Mavi ile bir ömür
Gerçekten muhte
Ve demin telefon etti

28.05.1989

Hiç yorum yok: