Ne merhabam varNe de hoşça kalımKimsenin gelmediği yerden geldimKimsenin gitmediği yere gidiyorumKimsenin duymadıklarını duydumKimsenin söylemediklerini söylüyorumNe insanım varNe de kimsemKimsesizler yurdununAlt katı kaybolmuş ranzanınÜst kimsesizliğindeyimDurmadan duruyorumGitmeden gidiyorumKalabalığın içinde ayrık otuyumYalnızlığın yüreğinde sadenin nefesindeyimNe hapşuyumNe de çok yaşaOlduğu kadar nefesOlmadığı kadar düşünceYeşerdiği kadar çimenKoktuğu kadar kır çiçeğiGeldiği kadar hayatGittiği kadar uzakNe yerleşiğimNe de seferiBaşka bir yerdeBaşka bir bakıştayımDokundukça yananYandıkça daha çok dokunanYangınları kıskandıran kırmızıdayımGeceleri gündüze sıkanGündüzleri dolunaya asanSokakları denize açılanKimsesizler mahallesinde oturanSevdası kapanmış hisse siz senediyimNe varım ne de yokumGörünmeyenler ülkesindeyimYat derlerse yatmamKalk derlerse kalkmamKendime uzanırımKendime uyanırımArada âşık olurdumO hallerimi siyah poşeti koydumHayatımın önüne bıraktımGeri dönüşümsüz kutusuna uğurladımKendime kadarımUyuyabildiğim kadar uyurumYürüyebildiğim kadar yürürümNereye varacağım önemli değilAdımlarım benim olsunNereye götürürse götürsünEriği ağacından alırımAvucumun içindeki tuza batırırımYazı tura atarımHavadayken çeker giderimNe gittiğim anlaşılırNe de kaldığım09.06.2021
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder