yalnızlığın elinden tutuyorum

ksb

yalnızlığın elinden tutuyorum
gece merdivenlerini çıkıyorum
gündüzden insanlardan uzaklaşıyorum
kimsesizliğe kadar çıkıyorum
aşağıya bakmıyorum
yukarıya bakmıyorum
olduğum merdivendeyim
bir omuzumda kahve
diğerinde rakı
geceyi dört mevsim yapıyorum
karanlık korkutmuyor
aydınlıkta yaşanmayanlar
yürek alıyor
çıkabildiğim kadar çıkıyorum
uzaklaşabildiğim kadar uzaklaşıyorum
nereye kadar demiyorum
kendime kadar
hiç bir şeyi özlemiyorum
yaşananlar yaşandı
yaşanmayanlar yaşanmadı
niye niçin neden demiyorum
kendime kadar çıkmaya
devam ediyorum
belki kendimi sevmeyeceğim
belki kendimden utanacağım
ama kendim kadar
sevdim
dinledim
anladım
dokundum
seviştim
kendim kadar
yalnızlığın elinden tutuyorum
gece merdivenlerini çıkıyorum

15.04.2019