unutmuştum

unutmuştum
unutmamayı
unutmuştum
yokluğa sarılıp yatmayı
unutmuştum
geceleri sıraya dizip
sabahları hayattan atlatmayı
unutmuştum
içip içip harfleri tutturamayıp
ayıldığımda utanmayı
unutmuştum
istanbul sokaklarında kaybolmayı
unutmuştum
hiç i aşkla yalnız yaşamayı
unutmuştum
aşkı sek nefeslemeyi
unutmuştum
herkesi ardıma bırakıp
bir çift gözün dalışında yaşamayı
unutmuştum
bir olduktan sonra yalnızlığa sarılmayı
unutmuştum
hiçliğin avaz kalp atışlarında
yalnızlığın anlamlı soluklarında
ıhlamur kokulu sokaklarda
inadına yürümeyi
unutmuştum
bir kendim kalmıştı
gerisi olmadığı gibi kifayetsizdi
aşka düştüm
aşktan düştüm
yüreğimde sensizlik morlukları
kaybettiğim kendimi arar oldum
illaki bulurum
inadına yalnızlığımda keyifle yaşarım
hiçliği fondiplerim
...
istanbul kadar büyüdüğünde
hayatın hiç olduğunu anladığında
hiç ile sadece aşkla yaşandığını gördüğünde
ben hiçteyim
bekliyorum
.

05.09.2017