Mutluluk
tacirleri vardı
O
insandan bu insana
Mutluluk
satarlardı
Aldıkları
mutluluğa karşılık
Dalgalı denizler vardı
O karadan bu karaya
Mutluluk dalgaları taşırlardı
Kıpkırmızı
gün batımları vardı
Görüntüsünün
büyüsüyle
Seyredenlere
mutluluk verirlerdi
Gökyüzünde parlak yıldızlar vardı
Birdenbire kayarak
Mutluluk dilekleri tuttururlardı
Büyülü
şehirler vardı
Tarihiyle
yaşantısıyla
Mutlu
günler yaşatırlardı
Küçücük kıyı kasabaları vardı
Nejat bey ve benzerlerine
Mutluluk hayalleri verirlerdi
Düzenler
yuvarlağında bir insan vardı
Tacirdi
Dalgaydı
Gün batımıydı
Yıldızdı
Şehirdi
Kıyı kasabasıydı
Nejat beydi
Oysa şimdi
10.12.1992
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder