29 Nisan 1997 Salı

Soluk alan bir pencere

Soluk alan bir pencere
Camlarından süzülen
İki damla gözyaşı
                    Ne yağmurdan
                    Ne buhardan
Sevmek isteyen
Duygulu mavi pencere
                    Bilmezsin sevmenin zorluğunu
                    Kaybetmenin kaybolmuşluğunu
Ufukta kaybolan sevgili
İçinide alıp götürür
                    Tekrar denersin dolmak için
                    Sanki bir yerinde bir delik
                    Doldurdukça boşalırsın
Ama yine de haklısın
Mavi pencere
Sevmemek ve sevilmemek
Ölümle eşdeğer
                    Yine de ufak bir şansın var
                    En azından
                    Sevenler bakıyor pencerenden
                    O güzelim manzaraya
Duyguları kıpırdıyor
Sarmalıyorlar birbirlerini
                    Ya senin yerinde duvar olsa
                    Kim gösterirdi
                    Doyum dolu o manzarayı
                    Sevenlere
Yine de mutlu ol

29.04.1997

Hiç yorum yok: