Yürek haddinden
Emekli oldum
Kendi tenimin
Kıyısına yerleştim
Geçmişime bir karton yaktım
Dumanlarında izimi
kaybettirdim
Rakılardan dolunay
Şişelerinden iskele yaptım
Kendime uzandım
Gözlerimin yakamozuna
daldım
Anılarımı denizde sektirdim
Dibe dalışlarını izledim
Yalnızlığıma doğdum
Hiçliğimi solukladım
Hayatı fondipledim
Kimsesizliği alkışladım
Son kullanma tarihim gelmeden
Daha kullanılacak çokum
varken
Hayata görünen bütünümü
çöpe attım
Kendime kalanla yaşadım
Burası çok güzel
Kimseyi düşünmek yok
Kimseyi sevmek yok
Kimseyi anlamak yok
Kimseyi dinlemek yok
Kimseye koşmak yok
Kimseye yürek açmak yok
Yüreküstü çakılmak yok
Sadece kendin
Sadece kendi nefesin
Yalnızlıktan korkmayın
Farkettiğinizde
Kalabalığın içindeki
Yalnızlığınıza dokunun
Kendinize dokunun
Yürek haddinden
Emekli olun
Kendi teninizin
Kıyısına yerleşin
Burası çok güzel
Sessiz sakin
Yürüdüğün yollar
Kendin kendin kokuyor
Attığın adımlar
Kendin kadar gidiyor
Aldığınız nefesler
Kendin kadar yaşatıyor
Bir an için düşünün
Kendi teninizin
Kıyısına yerleşin
Ya da
Kendinizden en uzağa
Koşmaya devam edin
24.01.2016
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder