ksb
Üç kişi
Kadehin klavyenin
gölgesinde
Aynı cümleyi kuramadan
Göz göze gelemeden
Aynı havayı nefesleyemeden
Yanyana oturamadan
Dünyayı kurtarmaya kalkarız
Kalkmayanlara kızarız
İki kişi
Işığın karanlık gölgesinde
Sevmeyi bilmeden
Kadın sevildiğini bilmeden
Aynı kadını severek
Birbiriyle kavga ederek
Ne kadar sevdiğini
ispatlayarak
Döven daha çok seviyordur
Sevmeyenlere kızıyordur
Ve kadın hala yalnızdır
Bir kişi
Herkesin peşikoşu gölgesinde
Bir olamadan
Allame-i cihan olarak
Hiç olmayı bilmeden
Her şeyi bilerek
Kendini sevmeden
Aşık olarak
İnsanı sevmeden
Sahip olarak
Nefes almadan yaşar
Gülmeyi bilmeden
Göz yaşına kızarak
Anlatmayı bilmeden
Dinleyene kızarak
Dokunmayı bilmeden
Kucaklaşana kızarak
Acıyı bilmeden
Acı çekene kızarak
Bir harf bile bilmeden
Cümle aleme kızarak
Sevişmeyi bilmeden
Çocuğa kızarak
Sevmeyi bilmeden
Sevene kızarak
Nefes almadan yaşar
...
Her şeye sahip olur
Yine de yetmez
Başkasından daha başka olur
Yine de bütünlenmez
Hep bir şey eksik kalır
...
Kendi
...
Herkes kendi kadar nefes
aldığında
Sokak sokak kadar
Cadde kadar değil
Damla damla kadar
Okyanus kadar değil
Dünya dünya kadar
Uzay kadar değil
İnsan insan kadar
Sahip gibi değil
...
Hepimiz kiracıyız
Kimi kimin hayatından
kovuyoruz
06.01.2016
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder