Hayatla aramıza kimse giremez diyorduk

 

ksb

Hayatla aramıza kimse giremez diyorduk
Sen yalnızlığına ben yalnızlığıma aşıktık

Kendimiz kadar kendimize yaşardık
Sen şehir manzara gezmeyi severdin

Ben insan sorun gezmeyi severdim

Kalabalık sokaklarımızdan dokunuşlarımızdan
Eninde sonunda kendimize dönerdik

Aslında yalnızlığımızı severdik
Ben böyle iyiyim 2 olmaya gerek yok derdik

...

Hayatla aramıza kimse giremez diyorduk
Sen ve ben girdik

Onca yalnızlığın üzerine 2 olduk

Yetmedi deliötesi aşık olduk

Yalnızlığın gücünü unuttuk

Birbirimizi yalnızlığa itip durduk

Ama aşkın gücünü de unutmuştuk

Bir dakika önce kendimizi ittiğimiz yalnızlığımızdan
Anında aşka kalktık karıştık durduk

...

Hayatla aramıza kimse giremez diyorduk

Birbirimizle kavga ettik kırdık durduk

Aslında kendimizle kavga ediyorduk

Rüzgarsız yalnızlık limanından

2 ye çıkmaya ne gerek var diyorduk

Rüzgarın tokadını unutmuştuk

O sokak senin bu insan benim geziyorduk

Ve kendimize yetiyorduk

...

Aşık olduk

Gözlerimize ellerimize ayaklarımıza
Aşık olduk

Bakışlarımıza dokunuşlarımıza tutuşlarımıza

Aşık olduk

Anlamlarımıza tenlerimize yüreklerimize

Aşık olduk

Birbirimize çogaldık büyüdük

Birken biz olduk

Aşkla nefes almanın

Aşkla dokunmanın

Aşkla beklemenin

Aşkla kucaklaşmanın

Aşk olmanın imkansızlığını yaşadık yaşattık

...

İyi ki olduk be güzelim

İyi ki sonsuza and içtik be nefesim

Bilinmeyen zamanlarda bile severim

...

24.11.2014