Gölgeni
gördüm rüyamda
Koşa
yüreğe sarıldım
Ne
kadar çok özlemişim
Ne
kadar çok yüreklemişim
Gölgenle
uyudum dün gece
Kokusunu
yüreğime çeke içe
Uyurken izledim gölgeni
Yüreğimin derininde
Uyurken izledim gölgeni
Yüreğimin derininde
Bir
kere daha aşık oldum gölgene
Sabaha
sarıla koklaya vardım
Kahvaltıyı
yatağa yakıştırdım
Gölgene
aşk tadı çay demledim
Ben
yine kahve içtim
Merdivenleri
heyecanla indik
Issız
sokaklara tadımızı serpiştire serpiştire
Gölgenle
elele denize yürüdük
Martılara
süzüldük
Bütün
gün gölgenle yaşadık
Kahveden
rakıya bulaştık
Kırmızı
gün batımına şerefe dedik
Gölgen
üşüdü
Üzerine
montumu sarıverdim
Kolumun
sıcaklığını uzatıverdim
Gölgenle
yaşadım tüm günü
Gece
evine bıraktım
Ben
yukarıya çıkmadım
Beni
düşünsün
Bize
karar versin diye
Onu
yalnız bıraktım
...
Gölgen
bile nefes
Gölgen
bile hayat
Bana
yüreğini uzat
Sensizliğinin
Kuru
paslı ayazlarında yaşatma
En
azından bir gülüşünü bırak bana
Onunla
ısınayım nefes alayım
Niçin
hala yaşadığımı anlayayım
Severim
...
02.11.2014
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder