ne kalem bıraktılar

ksb

ne kalem bıraktılar
ne de kağıt
ne istek bıraktılar
ne de yürek
hepsini sinsice yaktılar
alıp başımı gideyim diyorum
yüreğim
sen burada doğdun
burada emekledin burada koştun
ilk harfine burada dokundun
bu kaçıncı yangın
hala burada yaşıyorsun
diyor
kimseye akıl vermeyeceğim
insanlığımdan fazla düşünmeyeceğim
cümlemden fazla bağırmayacağım
kendim kadar yaşayacağım
başkalarına fısıldamayacağım
yalnızlığıma sarılacağım
yüreğimle yaşayacağım
kendim kadar karar alacağım
dün kahverengi gözlü olanlar
bugün mavi gözlü olabilirler
olsun
eninde sonunda bir yerlerinde insanlık vardır
ben ela doğdum ela öleceğim
dün dündür bugün bugündür demeyeceğim
kendim kadar her anımı yaşayacağım
herkesin küçük büyük
kendini insanları unutacak kadar hırsı var
en tepeye çıksada
olmayan tepeleri icat edecek kadar
doyumsuz hırsı var
olsun
diğerleri yerlerde sürünürken
onların üstüne basa basa
o en tepeye çıkarken
alkışlayanlar bir de dönüp
kendi hallerine baksın
ben sadece kendime bakıyorum
küçük bahçemde yaşıyorum
dünya bahçeme sığmayacağı için
peşinden koşmuyorum
ben temizim
her yeni gün temizlemeye devam ediyorum
benim başkasına akıl verecek fazlam yok
bir aklım var
bir yüreğim var
bir bahçem var
ben onları temiz tutuyorum
her gün yansamda
gecenin sabahında
kendi küllerimi süpürüp
inadına yeniden doğuyorum
kendim kadar yaşıyorum

07.05.2019