Düzenler yuvarlağı
İçine dibine sürte sürte
dönüyorsa
Sevişlerin tavan arasında
tozlanıyorsa
Düşüncelerin bilinmeyen dil
gibi kalıyorsa
Dokunuşların derin yaralara
iniyorsa
Bakışların unutulmuş
hatıralara denk geliyorsa
Tutuşların kaybolmuş hayat
çizgilerini aşıyorsa
Paylaşımların kendi
değerini unutturuyorsa
Rakı içersin be kardaş
Batan güneşi ufkuna
yakıştırırsın
Mezeye bile gerek olmayan
masaya vurursun
Vurursun da kimsenin
duymadığını da bilirsin
Terk etmiş martı süzülüşüne
hayat kaldırırsın
Kıyıya çılgınca koşan
dalgaların
Azgın harflerini içine
doldurursun
Yüreği bulamadığından
kafayı bulursun
İllaki ayılırsın sokaklara
vurursun
Yürürsün insanlara
gittiğinden çok
Yalnızlığının
tarafsızlığına yürürsün
Anlaşılmazsın ama
sevilirsin
Bunu ne sen bilirsin ne de
seven
Dinlenmezsin ama
anlatılırsın
Milyonlarca kelimeyi içinde
saklarsın
Fotoselli yüreğini ortaya
atarsın
Dokunulmazsın ama ten
yığınlarında kalırsın
Rakı içersin be kardaş
Derken 1 anlayanın bir kaç
satır yazar
Sen de yanına harflerini
dizersin
Bir kişi bile kalsa
hayattır dersin
Yaşar yürür gidersin
Aşk için aşka kadar
yaşarsın
Düzenler yuvarlağını
ayağında sektirirsin
Rakı içersin be kardaş
Beyaz gölgesinde
güzelliğini görürsün
Her yudumunda içine
yakamozları dökersin
Yaşar yürür gidersin
Gittikten sonra
değerlenirsin
Bir kişi yeter
O da bazen kendinsindir
Bazen bir dost
Eninde sonunda aşk
Aşkolsun be hayat
...
21.02.2015
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder