Kırmızı yağmurun
Uzun sigarasında
Dökülen küllerin
Hayat sislerinde
Yüreğe oturan
Tiz acıların
Ekinoksunda
Git gidebilirsen
Yat yatabilirsen
Eşitlik bozuldu
Gecelerin koynunda
Dokunuşların acelesinde
Sabaha kalmayan
Ten izleri
Kuşlara yem olurken
Yolunu kaybetmiş vücutlar
Emanetçide buluşuyor
Yanyana yatıyor
Birbirine dokunmuyor
Kimse gelip almıyor
Terk
Çiftimi çıkardım
Hayata saldım
Ben dinleniyorum
Çiftim dolaşıyor
Onu görenler
Sensin diyor
Aslında
Ben değilim
Çiftim
Aslında benim
Çiftim
En çok
Sigaramı öpüyorum
Içimi değil
Kül tablamı boşaltıyorum
Hep sevişiyorum
Hiç boşalmıyorum
Biriktiriyorum
Sayısız mandalın çimdiğinde
Ruhum hayat ipinde asılı
Rüzgar temizliyor
Yağmur yumuşatıyor
Güneş dokunuyor
Farketmiyor
Bırakıyorum
Arkamdan ruh sallıyor
Bedenimle yaşıyorum
Bedenim
Dinliyor
Bedenim
Anlıyor
Bedenim
Sevişiyor
Beden
Bedene
Yaşıyorum
Pürtelaş
Sokağında
Çıkmaz
Apartmanında
Arzın
Merkezinde
Oturuyorum
Köklerim
Derin
Bedenim
Sığ
Gel
De
Hayata
Sığ
08.04.2010
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder