Zamanın sırtına dayanıp

 

Zamanın sırtına dayanıp

İtekleye itekleye ilerletirken

                    Yeni doğmuş güneşin

                    İlk ışıklarında pineklerken

Bir ses dokundu yüzüme

Kaldırdım başımı

Bir çift göz

                    Yüreğimde bir çift göz

                    Yuvalandı sere serpe

                    Sevdim delicesine

Sildim yaşadıklarımı

Sıfıra sıfırda başladım

Yaşadıkca ekledim

Biz edelim diye

                    Yine zamanın

                    Sırtına dayandım

                    Bir telefona hasret

Sıvı ile doldurdum

Yüreğimin boşluğunu

Uyandım uyuyamadım

                    Kolumu sol yanıma

                    Uzattım

                    Üstüne kimse uzanmadan

İçime akıttım

Gözlerimin suyunu yaşadım

Ne gerekiyorsa

Yaşamdan

                    Günün birinde

                    Belki de yılın

                    Kimbilir

Ta ki denen

Zamanda

Gün batımında

Sana sarıldığım anda

                    Yüreğimin titremesini

                    Tümümde hissetmek uğruna

Soluk alacağım

Kaça olursa olsun

Seni seviyorum

08.12.1998