by OM
Niçin yaşıyorum
Bir
adım ötede
Soluklar
havalanmış
Yerlerini
taşlar almış
Kaybolmuşlar
En iyi
bildikleri yerlerinde
Artık
eskisi gibi değil
Hiç
değil
Değil
Ne yapıyoruz
İnsan olmak adına
Bir
kuşu özgürlüğünemi
Kavuşturduk
Bir
çocuğu sevgiylemi
Tanıştırdık
Bir
kadının umudumu
Olduk
Yaşamın
pınarının başında
Çamaşır yıkıyoruz
En iyi
bildiğimiz
Unutmak
Acıyı
Mutluluğu
Sevdalıyı
Çocuk
olmayı
İnadına
unutmak
Hayat devam ediyor ya
Binlerce
yıl yaşayan
Yılanlar
var
Bize
dokunmayan
Onlara
dokundu
Kokularını duydum
Bir adım ötede
Sessizdiler
Tıpkı
bizim gibi
Hayvanlardan bir farkımız var
Biz ölülerin
Onlar canlıların kokusunu alıyor
Kuyruk
sallıyorlar
Bizim
kuyruğumuz yok
Hayatlar bir hiç olmamalı
Bir ışık yakmalı
İçimizi ortaya koymalı
Ve
bakmalıyız
Yüreğimiz
oralarda mı
İnsan olmalı
Yemek yiyen
Uyuyan uyanan
Değil
Seven ve düşünen
Karşı
koymalı
Koşuşturmalı
Yetişmeliyiz
Acılar taşların altında
Akıllar ömür izninde
Sevgi
kendi yalnızlığında
Düşünce kaf dağının ardında
Kaf dağı kayıp
Bulmalıyız
Kendimize
inanmalıyız
18.08.1999
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder