Günler
Gemi pervanesi arkasında
Köpük olmuşlardı
Seçtim kendime bir köpük
Atladım mutlu ve sevgi yolu
Köpükler hızla ilerliyordu
Sevdim bir insanı
Onun sevgisinede inandım
Yaşadım sevgimle
Kırdığım köpükler oldu
Üzüldüm
Ama hep sevdim onu
Değişemedim ve medi
Suçladık birbirimizi
Yıprattık sevgimizi üzdük
Üstünden köpükler ordusu geçti
Unutamadım
Ne sevgim azaldı
Ne de özlemim
Sevgiler
Gün batımı kırmızısı içinde
Bir yerde gizliydi
Neyseki sevgim maviydi
Kırmızının içinde
Masmavi
Vücudumda bir yerde
Ya da her yerde
Taşıdım onu özenle
Belki o taşımadı beni
Ama beni ben ilgilendirir
Onuda o demekte
Çok zordu
Ne de olsa
Kemikleşmiş bir sevgi
Belki hatalıyım
Belki de değil
Üzülmene gerek yok
Beni seven yok diye
Başka insanıda sevdim
Sen her zaman en güzel
Mavimsin benim
Gökyüzüne baktığımda sen
Mavi gözlü diğer kadında sen
Ve
11.12.1991
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder