20 Nisan 1999 Salı

Bir soluk kaldım

Bir soluk kaldım
Onu da sana sakladım
                    Bilinmez bir zamanda
                    Tekrar yüreğine dokunurum
                    Kokunu duyarım diye
Yaşadığım belli değil
İnsanlar beni görmüyor
Yüreğim sende kaldı
Geride bomboş ben
                    Geçenlerde bastığımız toz
                    Aynı yerde bizi bekliyor
                    Toz bile toz değil
                    Ben bile kimim
Gidiyorum
Olmayan kendimle
Yollarda ayak izim kalmıyor
                    Güneş ışınları
                    İçimden geçiyor
Yaşamıyorum
İstemiyorum ya zaten
                    Tutunacak bir dal arıyorum
                    Dala acıyorum
Neyse ki acıyı hissedebiliyorum
Ya acında kalmasaydı
                    Bomboşluğumun ortasında
                    Yağmurlar yağıyor
Pencerelerime duvarlar örülü
Bir manzaram yok
                    Tuttuğum bir dilek
                    Uçuşan bir hayalim
                    Hiçbir şeyim yok
Kim bilebilir
Ben bile bilemezken
                    Ne bir kırçiçeği
                    Ne de dolunay
                    Hiçbir özlem yaşamıyor
                    Yüreksiz bedenimde
Herşeyimmişsin
Bütünüm

20.04.1999

Hiç yorum yok: