Ne kadar yaşarsam

Ne kadar yaşarsam

O kadar yazıyorum

                    Bu günlerde yazamıyorum

Ne yaşadığımı bilmiyorum

28.12.2001

Çok uzak bir ormanda

Çok uzak bir ormanda

Tek başına kaybolmak

                    Vahşi hayvanlardan

                    Zehirli bitkilerden

                    Yolu bulamamaktan

                    Korkmak

Ama yine de

Yeşilin güzelliğinden

Ağaçların birbirine sarılmasından

İnanılmaz renkli çiçeklerden

Güzel gözlü hayvanlardan

Tarifsiz keyif almak

                    Reddedilemez bir ikilem

Ormanda kaybolmak

Aşık olmak

20.12.2001

Zifiri arka sokak çıkmazlarında

Zifiri arka sokak çıkmazlarında

Gözü açık körebe anlarında

Bir yıldız kondu avucuma

Konuşmaya başladık hayata

                    Sığlıklarda en derin dokunuşlarda

                    Buluştuk yürek yüreğe

Kimsin hesabı yapmadan

Lacivertlere aldırmadan

Dostluğun değerini unutmadan

Hayata koştuk utanmadan

                    Anlama armağan oldun

Bilmiyordum doğduğun günün

Benimde armağanım olacağını

                    İyi ki doğdun

                    Hayatın anlamına

16.12.2001

Gerdanına mühürlenmiş

Gerdanına mühürlenmiş

Küçücük bir dokunuş

                    Bir kuğu edasıyla

                    Dalgalanan yürüyüşün

Bütün duyguların

Karmaşıklığıyla bakan gözlerin

                    Parmaklarının inceliğine saklanmış

                    Samanyolundan bir yıldız

Kimi zaman umarsız

Anında geçmişe dalmış

Gelecekle kucaklaşmış

Gidiş gelişlerin

                    Koto dan güzel insana

                    Bir hoş geldin satırları

Paylaşılan anların

Yaşanacak kahkahaların

Güzel solukları için

16.12.2001

Anında uzaklara götüren

Anında uzaklara götüren

Hüzünün tarifi gözlerin

                    Bir kırpış saniyesinde

                    Hayatın neşesini sunan

                    Med cezir bakışların

İlk ıngadan itibaren

Saçlarının arasına gizlenmiş

Sıkı sıkı sarılan bantın

                    En sağlam kale gibi görünen

                    Güçlüyüm diyen duruşun

Ve ağacından ayrılan

Yaprak gibi çaresiz anların

                    Koto dan güzel insana

                    Bir hoş geldin satırları

Paylaşılan anların

Yaşanacak kahkahaların

Güzel solukları için

16.12.2001

Yamalı dizlerim

Yamalı dizlerim

Çift dikişli kollarım

Düşer kalkar koşularım

Parçalı gözyaşlarım

Erken vurgunlarım

                    Ayçiçeği tarlasında

                    Korkuluk bedenim

                    Bir yağmur sonrası

                    Filizlenen yüreğim

                    Kırçiçeği tazeliğinde

                    Kendine dokunan kendim

Butik dizlerim

Upuzun kollarım

Maraton koşularım

Güneşli kahkahalarım

Derin mutluluklarım

Tez canlı bedenim

Yüreğim ve kendim

                    Hayat benim

                    Aşk benim

                    Gözyaşı benim

                    Yolculuk benim

                    Dur benim

                    Soluk benim

10.12.2001

Hani demiştim ya

Hani demiştim ya

Penceremin önündeki çiçeklerin

Hasret kaldıkları gözyaşlarımı

Bana geri veren kadın

                    Gerçekten kendimi verdin

                    Masturbasyon artı dokunuşlardan

                    Boş kümelere sarılmalardan

                    Küflenmiş olan tenime

                    Yeni bir hayat sundun

Aşkıma hem yüreğimi

Hem de tenimi bırakmıştım

Ellerinle sundun tenimi bana

Pamuk Helva dudaklarınla fısıldadın

Hayat devam ediyor dedin

                    Bu nedenle anlamlısın

                    Ve mutlu olmalısın

Bana beni sunan insana

Ben de kendini sunmak istiyorum

                    Ne seninle sevişmeme gerek var

                    Ne de illaki seni görmeye

Artık içimde bir konuksun

Ve dilediğince kalabilirsin

                    Bütün satırlar dokunuşlar

                    Kendi değerini bilmen adına

Çocuğunu çok sevebiliyorsam

Aşık olduğun insana yazabiliyorsam

Kendi güzelliğimden değil

Senin güzelliğinden

                    Bu nedenle dost sevgililer arıyorum

                    Sadece ten paylaşımı için değil

                    Hayatı paylaşabilmek için

Ait olmak istemiyorum

Cünkü birlikte olduğum kadının

Aynı zamanda insan olduğunu

Unutmaya dayanamıyorum

                    O nedenle öncelikle insansın

                    Pamuk Helva tenine dokunsam bile

                    Bana tenimi geri versen bile

                    Once insansın

Ve mutlu olmani istiyorum

                    Bana bütününü anlatmaya çalıştın

                    Sanki kendi kendine konuşuyormuş gibi

                    Ben de hepsini dinledim

                    Ve seni sana götürmek istedim

Sabit fikirliyim

Hep aynı meyhaneye giderim

Mutfağa girip komiyi öpmek için

Aynı bara giderim

Aynı yere otururum

Bilinmeyi severim

                    İnatçıyım

                    Seni sana götürmeyi

                    Kafama takabilirim

                    Belki farkında olmadan yorarım

                    Haddimi aşabilirim

                    Hep aşmışımdır ayrı

Ama tek dileğim

Serdar kendimle kucaklaştım

Can ın beni çok sevdiğini biliyorum

İstediğim insanla beraberim

Gerçekten çok mutluyum

Dediğini duyabilmek

10.12.2001

Seni daha görmedim

Seni daha göremedim

Sana sıkı sıkı sarılamadım

Pamuk helva ellerini tutamadım

Masumiyetinle tanışamadım

Anlamlı gözlerinle karşılaşmadım

Ama olsun

Sen benim de Canımsın

                    Göz göze geldiğimizde

                    Arabalarımızı çarpıştırdığımızda

                    Kahkahalarımız odayı aydınlattığında

Kucağımda uyuya kaldığında

Seni sevecenlikle yatağına yatırdığımda

Saatlerce seyrine dalacağım

                    Sabah kucağımdayken günaydınlaşacağım

                    Sokaklarda deliler gibi koşacağız

                    Yerlede yuvarlanacağız

                    Annen yeter artık dediğinde

                    İnadına daha çok azacağız

İyi ki doğdun Can ım

En sıcak dokunuşların

En anlamlı paylaşımların

Bütün gizli geçitlerin anahtarlarının

Gerçek sevgiyle dolu yaşamların

Aşk ile bezenmiş anların

Hepsi senin olsun

Hiçbir zaman yanından ayrımasın

                    Sevgili dostum

10.12.2001

Gece karanlığında yürürken

 

Gece karanlığında yürürken

Kuru bir dala bas

Çıtırtısını duyarım

Yaşadığını anlarım

                    Birkaç tuşa bas

                    İyiyim de kapat

Denizsiz şehirde

Umarım keyfin yerinde

                    Mutluluğu doyasıya yaşa

                    Bizde uzaktan dokunalım

                    Mutluluğundan tat alalım

İyi misin canım

09.12. 2001

Yıldızların saklambaç olnadığı gecede

Yıldızların saklambaç oynadığı gecede

Sahilin uykuya dalma zamanında

Bir dalga sesi olmak

Hissetmek tenlerin randevusunu

                    Havayi fişek dakikalarında

                    Gökyüzüne asılı kalmak

                    Nereye götürür bedenleri

                    Ruhların peşisıra

Pürtelaş dokunmalar ışığında

Aydınlanan paylaşımlar

Bütüne ulaştığında

Gerisi viz gelir

                    Sımsıcaktır yaşanılanlar

                    Teknenin sevecen rüzgarıdır

                    Hayallerle buluşurlar

                    Ufkun kırmızılığı altında

Bitmek bilmez dokunmalar

Tenler eskimez

Taptaze capcanlıdır

                    Yumuşacık temaslar devamında

                    Gündüz uyanmak istemez

                    Gecenin büyüsü bozulmasın diye

                    Kıyamaz yaşananlara

Artık hep gecedir

Mutluluğun ta kendisidir

                    Yürekler dolunay olur

                    Hilal hilalliğini unutur

Bitmez inanımaz geceler

Ahhh geceler

09.12.2001

Bazen bedenimiz ruhumuza dar gelir

Bazen bedenimiz ruhumuza dar gelir

Ona biraz tadilat gerekir

Panama terzisi meşhurdur

Ama Pamuk Helva dır

Ruhu bedene bütünleyen

                    Hissedilenler sımsıcak

                    Satırlar koşarak

                    Dolaşıyor aramızda

                    Gerisine kocaman bir banane

Gülerek açıyor kırçiçekleri

Delirtiyor mis kokuları

Tazeliyor bedenleri

Öpüşüyor yürekler

                    Bırakalım avaz avaz bağırsınlar

                    Duyanlar

                    Duymayanlara anlatsınlar

Haydarpaşa garının saati durmuş

O da anlamış hayatı

Bırakalım zamanı

Yelkovanı akrepi

Hatta kum saatini

                    Kendimize bakalım

                    Anımızı yaşayalım

08.12.2001

Niyetim yok

Niyetim yok

Bize bir tarif bulmaya

Dost sevgilim

Diye seslenmedim aslında

                    Birkaç tutam kendimden

                    Bildiklerimden

                    Paylaştıklarımdan

                    Döküldü sana doğru

Bize bana sana

Yok aslında

Kendimiz olduktan sonra

Kucağına doğru yol alan

Satırların bütün anlamı

Bildiğimiz gibi

                    Bazen yazarım ama

                    Ucu biraz açık kalır

                    Sen tamamladığında

                    Belki benden uzaklaşır

Tek hissedilen

Guzelliğin aramızda yaşaması

Gerisi kaf dağı

Belki uc uc böceği

                    Sadece yaşadığımdan dolayı

                    Anımın kahkahalarla kucaklaşması

                    Kendim olmanın anlamını kanıtlaması

                    Hepsi o

                    Belki kimse o

Öylesine diyemeden

Sımsıcak duygular transferi

                    Gerisi baksın başının çaresine

                    Ne Yeniçeri ayaklanması

                    Ne de büyük patlama

                    Lütfen beni yanlış anlama

Olur mu Pamuk Helva

08.12.2001

Kadınların tutkallı tenlerinde

Kadınların tutkallı tenlerinde

İçiçe geçerek soluklanırken

                    Kendi tenimi aradım

                    İşte bu dedim

                    Hayır hayır bu dedim

                    Tenimin uğruna ruhumu verdim

Tenimden vazgeçtim

Deli rüzgarlı havalarda

Mum ile ruhumu aradım

                    Ruhumdan vazgeçtim

                    Derin bir nefes peşine düştüm

                    Boğazım düğümlendi

                    Boş verdim

                    Derin nefesimi

Bütünümü istedim

Kucakladım kendimi

Çok sevdim beni

Tek başına insan olamayı öğrendim

                    Yalnızım

07.12.2001

Sayfaları eksik

Sayfaları eksik

Cildi parlak sözlük gibiyim

Aradığım bütün kelimeler

                    Eksik sayfalarda

06.12.2001

Bir sigara dumanın izlerken karşımda buldum seni...

Bir sigara dumanını izlerken karşımda buldum seni…

Bilinmezliğinle merhabalaştım, sahil kenarında dalga sesleri okşayışları arasında konuştuk, aniden gecenin koynunda buluştuk ve sabah kendim gibi uyandım…
Yumuşacık, anlamlı, sımsıcak, heyecanlı, pişmanlık duygusu yokluğunda, aranılan keyif duygusunda ve ben olarak günaydınlaştık…
Şarkı sözlerinin arasından seni izledim, kollarımın arasında seni buldum, tenimin karnaval çoşkusunu hissettim, seksi sesinle kendimden geçtim…
Yarım ölçek kıvamında nescafe kokusu yayıldı paylaşılan odaya, beğenmediğin göğüslerini benden saklamaz oldun, şehiri arkamda bırakıp üç günlük dünyayı bir odaya misafir ettim, ne yaşadımsa gerçekten yaşadım, ne hissettimse gerçekten hissettim…
Ne kadar güzel birşey oyun oynama gereği aklına bile gelmeden yaşadığın mutluluğu doyasıya paylaşmak…
Sevgili Pamuk Helvacığım, sadece ile anlatılamayacak kadar çok şey paylaştık, uzun yıllar ve acılar gerekmiyor her güzellik için ve bu kelebek mutluluğunu seninle yaşadığım için çok sevinçliyim.
Telefonunu alırsam rahatsız ederim dedin, rahatsızlık ne kelime keyfiniz olur. İllaki bir isim gerekmez doğan bir çocuk için, o ismi olmadanda kendi yolunu bulur, dilediği gibi yaşar, ister sahil kasabasında ister karmaşanın ortasında ve kucaklaşır paylaştıklarıyla…
Mutlu anımızda, belki hiç kimseyi görmek bile istemediğimizde, aniden, önceden planlayarak ya da hayat nehirinde sırt üstü yol alan iki yaprağın söğüt gölgesinde dinlenme anında buluşuruz.

İsimsiz kahraman olmak daha anlamlı…

2001

Doğduğun gün bile

Doğduğun gün bile

Yanında değildim

Sana bir tek

Harf bile öğretmedim

Okulda aynı sırada

Bile oturmadım

                    Saklambaçta kurt olup

                    Seni kurtarmadım

                    Yıllar sonra karşına çıktım

                    Sana aşık oldum

Oysa birlikte doğmalıydık

İlk kelimemizi

Birlikte söylemeliydik

Sevginin anlamını

Birlikte öğrenmeliydik

İlk aşkımızı

Birbirimizin yüreğinde bulmalıydık

                    Canım sevgilim

                    Seni duyar gibiyim

                    Beni bırakıp

                    Gittin diyorsun

Ama yüreğim

Her zaman senin

                    Hayatımın

                    Armağanı sevgilim

02.11.2001

Gözyaşlarımla konuştum

 

Gözyaşlarımla konuştum

Seni sordular

Delicesine gülmek istedim

Tebessümler bile kızdılar

                    Başka tenlerde kendimi aradım

                    Çıkış yok dediler

Ben artık senim

Kendim değilim

                    Evden dışarı çıkmadım

                    Çalan zilleri duymadım

                    Panjurları hiç açmadım

                    Yalnızlığımla sarmaş dolaş oldum

Ben artık senim

Kendim değilim

02.11.2001

Bir koşuşturma

Bir koşuşturma

Telefonla gelen davet

Parasızlığın o an hissettirdiği çaresizlik

Her dakika kendini kaybettiren zaman

Bir tarafta valiz ve iş dokumanları

Zaman 16.30 anında

18 nolu koltukta gülen bir yüz

                    Karumun önünde tesadüf davetler

                    Yolun karşısında görmediğim

                    Ama geldi işte dediğim

                    Çekingen bir Pamuk Helva öpücüğü

                    Sanki gelmezmişim gibi çağıran

Kırmızı ışıkda sağdaki kadına bakış

Yanında kadın olan erkeğin

Bakışından aldığı intikam duygusu

Sol tarafımda bilmeyen güzel insan

                    Penceremin önündeki çiçeklerin

                    Hasret kaldıkları gözyaşlarımı

                    Bana geri veren kadın

Yine gizlilikle girilen sıcak ev

Vücudunu nereye koyacağını bilememeler

İçeride birinin gizlenme ihtimali

Yorgunluklar ve gidip gelmeler

                    Suskun yüreklerin yatağa tırmanışı

                    Sanki hayal olarak kalması isteği

                    Gerçek olursa acıtacağı düşüncesi

Çiçeği toprağından kopararak

Elinde güzelliğinin kuruması gibi

Görmeden dokunmanın verdiği hazzın

Yanındayken azalacağı korkusu gibi

                    Ben karşımdakini izlemeyi severim

                    Onun hislerini ortaya koymasını

                    Ya da benim yakaladığım hislerini

                    Yaşama eklemek isterim

Ama ahtapot gibiydin o gece

Bir kolundan yakalasam

Diğer kolların bana el sallıyordu

                    Ben de seni sana bıraktım

                    Yorgun isen uyuyabilirdin

                    Suskun isen dalabilirdin

                    Beklemeyi bilmem ama bekledim

Dünyanın en hızlı büyüyen ağacı gibi

Filizlendin ve anında odaya sığmaz oldun

Herkesin tek tek bildiklerinin

Toplamını önüme koydun

                    Sanki kendi kendine konuşuyormuş gibi

                    Karşında bir erkek ve insan yokmuş gibi

                    Ağacındaki bütün meyvelerini önüme serdin

Arasıra yalnız olmadığını farkettin

Bu kadar kendim olmamalıyım dedin

                    Ama sadece bir an kadar sürdü

Üçüncü adam kelimesine takıldın

Beni rahatsız etmediğini farkettin

Belki rahatsız etse daha iyi olur dedin

Sonra ondanda vazgeçtin

                    Birinci adam olmayı sevmem

                    Cünkü o sadece bir kişiye aittir

                    Ben paylaşmayı severim

                    İkinci adam olmayanları sunar

                    Bütün hayatın deliklerini sevecenlikle doldurur

                    Ve olmayanı yaratmak hoşuma gider

Bu tazelikler sayesinde

Hayatın karşısında durabiliyorum

Ait olduğumda kuruyorum gelişemiyorum

                    Sen de benim için yepyeni bir tazelik oldun

                    Sürekli tazeliklerimizi paylaşabileceğimiz

                    Onunla birlikte ikinci insan oldun

Düşündüğün anda yanında olacak

Bir insanın varlığıni bilmek

Hayatı kolaylaştırmak demek

Üstelik benim düşündüğüm anda

illaki benim yanımda olmaya gerek yok

                    Ben düşünülen anda

                    İnsanların yanında olmayı seviyorum

Kendi hayatsal sorunlarımı

İnsanların yaralarına merhem olarak çözüyorum

                    Her yaptığım iyilik bana geri dönüyor

                    Paylaşarak gelişiyorum kendim oluyorum

Bir insana aşıksın

Bir insanın korkuları olmasa gelecek düşünebiliyorsun

Herhangi bir insanla karşılastığında

Hoşlandığın zaman birlikte olacağını biliyorsun

Beni zaten anlatmaya gerek yok

                    Niye illaki bir insana ait olmak istiyorsun

                    Daha doğrusu öyle olsa iyi olmaz mı diyorsun

                    Sevgili Can için mi

O benim için bile düşünce kaynağı

Onun nasıl mutlu olacağını ben bile düşünüyorum

Ama seninde mutlu olman gerektiğini

Sadece Can için yaşamaman gerektiğini

Seninde bu hayatta yaşadığını biliyorum

                    Senin mutsuz olduğunda

                    Can ında mutsuz olacağını

                    Yani iki bilinmeyenli bir denklem bu

                    Ne sadece Can ne de sadece sen

                    Ortak bir çözüm üretmek gerekiyor

Ama en hastalıklı düşünce

Ben bunları yapmasam

Ayrılık ortamını yaratmasam

Bunları yaşamak zorunda kalmayacaktı

                    Böyle bir şeyi bir an için bile olsa

                    Düşünmeyeceksin düşünmeyeceksin

Can nasıl değerli bir insansa

Sen de en az onun kadar değerlisin

Can dan önce kendini düşünmelisin

Nasıl mutlu olabilirim diyeceksin

Ben nasıl mutlu olur

                    Ne yazık ki ya da ne güzel ki

                    Tek başına değilsin

O nedenle seçenekli mutluluk ortamları bulacaksın

Bir tanesini bulamıyoruz

Bir de seçenekli bul diyorsun deme

Bunu yapabileceğini biliyorum

Ama ne zaman yapacağını sen biliyorsun

                    İster kısa zamanda ister uzun

                    Bunu sen biliyorsun

                    Ama en doğru olanı bulmalısın

Benim içimden bile geçiyor

O dünya güzeli çocuğa mutluluğunu ver

Dünya güzeli annesine mutluluğunu ver

Hayata ekleyeni her zaman bu ortamın içinde tut

                    Sen Can in en iyi dostu

                    Sevdiği en iyi babası olsun

Ama ait olamayacağımı biliyorum

O nedenle seninde aklına

Aslında yapamayacağın

Ama yapmak isteğini düşündüşün paylaşımlar gelir

                    Bunların içinde en sen olanını yakalamalısın

                    Her çözümde kendini düşünmek zorundasın

Bu mısın takılı cümleleri sevmiyorum

Her akıl gösteren cümle mısın ile biter

Akıl vermek istemiyorum

Kendi değerini sen de bil istiyorum

                    Bütün bu satırlar sadece onun için

Ben kimimki diye düşünmüyorum

Sanane diyemiyorum

Seni ve hiç görmediğim Can i seviyorum

Babasıyla seni de seviyorum

Ona hala ortak paylaşımlar sunduğunuz için

                    Sadece gelemeyene kızıyorum

                    Kendi olma cesaretini gösteremediği için

Sevgili Pamuk Helva cığım

Senin adına düşünüp

En doğrusu bu demeyecek kadar

Mutlu olmanı istiyorum

                    Beni de kendin gibi görüp

                    Yaşananları benimle paylaşabilirsin

                    Beni kırmak gibi bir düşünce aklına gelmesin

                    Bütün çıplaklığınla birlikte olabilirsin

Ben belki bir hayal kahramını gibiyim

Olmadığını bilirsin ama

Zor anında yanına gelmesini istersin

                    Ben senin iyi ve kötü anlarına talibim

                    Biliyorumki her an yanında olamam

                    Ama yanında olduğum anlarda

                    Mutluluğu ve acıları paylaşabilirim

Belki hiç yoktan iyi kadarım

Ama bu hayatın tam ortasında soluk alıyorum

Ve gerçeğim

                    Bütün yazdıklarımı okudum

                    Belki bir şiir değil

                    Düz yazı hiç değil

Belki şiiri boşlukları okuyan tamamlasın

Havasında olduğu için seviyorum

Her satırın ucu açık gibi geliyor

Düz yazı gibi birbirine bağli degil

                    Bunlarda nereden çıktı şimdi

                    Demek istediğim şu

Bu kısa zamanda

Bana gerçek değerini gösterdin

Senin değerini anlamamış insanlar olabilir

İstediğin gibi davranmamış

Ya da istediğin gibi davranmış

Ama senin istemediğin

                    Hayat birçok gizli geçitle dolu

                    Aslında tam karşımızdalar ama

                    Adı gizli geçit olduğu için

                    Onları aramak zorunda kalıyoruz

Kendini kucağına al

Onunla kendin gibi konuş

Belirsizlik uzamasın

Çünkü hayat ani

Hayat sabırsız hayat deli

Beklemeye tahammülü yok

                    Karşıdan bakıp bize gülüyor

                    Onlara bir rota sunuyorum

                    Ve kendilerini unutuyorlar

                    Özgün rotaları akıllarına gelmiyor

                    Diyerek kendini eğlendiriyor

Ama biz hayattan daha duyguluyuz

Sevmesini ve acı çekmesini biliyoruz

Hiç birsey bizi sonlandırmıyor

Ne büyük mutluluklar

Ne de inanılmaz acılar

                    Biz hayat inatcısıyız

                    Ve hayat bizi takip etmek zorunda

                    O nedenle yoruluyoruz

                    Biraz soluklanalım desek

                    Hayat dalga geçiyor bizimle

Ama kendi gücümüzü bilirsek

Hayat her zaman

Bizi takip etmek zorunda kalacak

                    Bu gücün sen de olduğunu

                    Hissediyorum ve biliyorum

                    Lütfen sen de bil

Bak yazmaktan kalemim bile bitti

Dilimde tüy bitmesi gibi birşey

Oylesine hızlandım ki

Yazdıklarımı okuyup tuşlara dökebilecek miyim

İnsanların kendilerini niye peygamber zannettiklerini

Daha iyi anlıyorum

Ama bu satırları kendimin yazdığını biliyorum

                    Yukarıdan ya da aşağıdan gelen yok

                    Neyse konuyu daha fazla dağıtmayalım

                    Bu satırlarin sonuna gelelim

Çok değerli bir insansın

Benim düşüncelerim hep doğru çıkar

Bu düşüncedende öte bildiğim birşey

Lütfen sen de bil

Sevgili Pamuk Helva cığım

14.09.2001

Birşeyler yazmak istedim gözyaşlarımın peşisıra

Birşeyler yazmak istedim gözyaşlarımın peşisıra.
Kağıt aradım evin odalarında. Karşıma çok yıllardır bir köşede saklanmış saman kağıtları çıktı. Genç çocukları seyrederken ağladım ve gençliğimde kullandığım saman kağıtları kucakladı beni.
Nereye kadar yok sayacağız yaşadıklarımızı…
Herbir acı, içten kaynaklanan kahkaha, her bir sevgili, geride bıraktığımız dostlar, dinlemediğimiz ve anlatamadığımız aileler, ilkolkulda yanında oturduğumuz ve kaybettiğimiz çocuklar, utandığımız ve gülümsediğimiz eski hallerimiz ve yaşadığımız herşeyi topladığımızda biz oluruz, ben olurum. Unutkanız.
Kendimizi bile unutuyoruz.
İki ayağına farklı ayakkabılar giyip, askı ile tututurduğum pantolanunun içine kazağımı sokarak dolaşırken beni anlamazmış gibi bakanlara aldırmadan dolaşıyordum. Şimdi ben bakıyorum ve bana aldırmadıklarını unutuyorum.
Herşeyi yapmaya hakkımız olduğuna inanıyoruz ve bu benim hayatım diyebiliyoruz. Her insanın hayatı var. Kimi beni acıtır kimi mutlu eder. İstediğimi seçme hakkım var. Acımı istiyorum, beni acıtacak insanları biliyorum ve gider acımı yaşarım, bıkınca geri dönerim.
Bir dolmuş kuyruğunda beklerken sekiz kişi biner ve dokuzuncu ne şanssızım der. Aslında bir sonraki dolmuşun birincisiyiz. En öne tek başımıza oturabiliriz. AKM nin yanındaki dolmuşlara günü çok arkada bırakıp önüme yaklaştırdığım ve alkolle kucak kucağa kaç defa bindim acaba, kaç tanesinde sızıp Bostancı da şöför arkadaş tarafından uyandırıldım ? Kimbilir…
Moda daki kadınlar plajından denize hiç girmedim ama bomontiden çok defa seyrettim şimdi yaşlanmış olan kadınları…
Kadınlar, sevdiğimiz ve anlayamadığımızı düşündüğümüz, aldattığımız ve aldatıldığımız, annem ve aşkım dediğimiz hepsi kadın ve ben erkeğim.
Biliyorum ki sürekli bir arada olamayız ama
onlara dokunmadanda kendimiz olamayız.
Kadınları İstanbul a benzetiyorum, hep buradan gitmek isteriz, küçük bir kasabada denizde taş sektirmek isteriz ama hala buradayız.
Kadınların bizi anlamadığını düşünürüz, ayrı gezegenlerden geldiler laflarını duyarız, hem onları hem kendimizi acıtırız ve hala kadınlara dokunuruz. İstanbul ve kadınlar,
boşuna boğaz en güzel kadının boynu gibi görünmez,
gerçekten boğaz kadar kocamandır kadınların gerdanı ve öpmekle aşınmaz.
Kaç tane taptaze gerdana yüreğimi sokarak kendimdem geçtim, o ince kıvrımın cazibesinde kendimi dinlendirdim. Aşık oldum delileri kıskandıracak kadar, adını bile öğrenemeden tenlerine kıvrıldım, bazen bir gece bazen yıllarca, hiç bitmeyecekmiş gibi ve sabah uyanmadan buhar olmak gibi, hepsi aklımda,
hepsi tenimin biryerlerine gizlenmiş ama sen yüreğimdesin…
Yıllar önce sadece sevgilimle sevişebileceğimi düşünürdüm
ta ki sabah uyandığımızda adını öğrendiğim insana kadar.
Hayatın her tarafı vezuv gaz sobaları ile dolu, dokunuyoruz, yanıyoruz ve öğreniyoruz. Neyseki sıcaklığı önce tenimize dokunuyor ve her seferinde ruhumuzda yanmıyor.
Uç uç böcekleri avucumuzda ama dilek tutmasını unutmuşuz.
Boşvermişlik ve anlamsızlık paçalı donlarımıza kadar bulaşmış…
Bir dost sevgili tezi ortaya atmıştım çok eski zamanlardan bir zamanda ve hayatta.
Dost sevgilinin açılımı,
herşeyi içtenlikle paylaştığın, gözyaşlarını ve kahkahalarını gönül rahatlığıyla verdiğin, yanındayken çırılçıplak ruhlarla dokunduğun ve seviştiğin.
Gerçek dost tarifinden tek farkı bir tutam seks eklenmesi.
Bir tutam demek hissetmemek ya da az demek değil tam aksine sonuna kadar hissedip paylaşmak demek…

2001

Uykunun...

Uykunun, gözlerden ayak parmaklarına kavuşma anında bile uyanık kalan bir ruhla birlikte yaşarken, hayatın hiçbir anını kaçırmama telaşıyla pır pır eder yürek…

Sadece kucaklamak ve kucaklanmak peşinden koşarken, dingin anların acısı tiz oluyor. Gözyaşlarını yüreğinden sıkan, ruhunu sayısız mandalla rüzgara teslim eden, kahkahalarını paylaştıkça hisseden ve sadece anın kıymetini bilen bir soluk olmak…

Bedeni gidemese bile ruhuna küçük sahil kasabasında taş sektirden, kalabalığın öznesinde kendine sarılabilen, basit zevklerin sıralarına oturabilen ve kördüğüm anlarında küçücük ucunu bulma sevdasına tedavülden kalkan, gerçek olma yokuşlarında arnavut kaldırımlarına iz bırakma uğraşında bulunan kendini kimlere anlatsın…

Ve, son satır yolculuğundan üç noktaya…

2001

Bir saniye önce eski yıl

Bir saniye önce eski yıl

Sonra yeni yıl

Bir kelebek bile

Daha uzun ömürlü

01.01.2001