Günebakan

Günebakan

Bir yüreğim var

             Sadece günebakan

             Bir yürek taşıyorum

                    Ne düne ne de yarına

                    Sadece güne bakıyorum

Ne bahardayken kışa

             Ne kıştayken yaza

                    Bakmıyorum

Geç kaldığımda

Yetişmeye çalışmıyorum

                    Kaçırıyorum

Yeni yıla kavuştuğumda

Biten yılı bitiriyorum

                    Kutluyorum

Sevgimi sunuyorum

             Yüreklere

                    Kiminde seviliyor

                    Kiminde sevilmiyorum

                    Seviyorum

Gideceğim buralardan

             Gittiğimde

                    Gitmiş olarak

                    Orada olacağım

Bir tek renk uğruna

             Diğerlerini unutacağım

                    Hatırlamayacağım

Aşık olacağım

Gerisine bakmayacağım

                    Görmeyeceğim

Düşlerimi kovalayacağım

Kaçırmayacağım

                    Yakalayacağım

Yürekli bir rüzgarı

             Ardıma takacağım

                    Özgürlüğü soluyarak

                    Yaşayacağım

                    Seveceğim

29.12.1997

Aşk ile yüzyüze geldiğinde

Aşk ile yüzyüze geldiğinde

             Soğuk kış gününün ortasına

                    İlkbahar çiçeklerini açan

                    Taze ağaç gibisindir

Dondurucu soğuğa rağmen

             Dökülmez güzelim çiçeklerin

                    Taptaze sevdalı kokun

Çünkü aşk korur anlamları

İmkansız yürekleri

06.12.1997

Dünyanın sonu geçti

by UK

Dünyanın sonu geçti

             Kıyamet tavan arasında

                    Dün ile yarın

                    Geri dönmez yolculuklarda

Bugün sevişiyoruz

             Bugün çocuğumuz oluyor

                    Bugün ölüyoruz

Dün ile yarın hala yollarda

                    Ya siz

05.12.1997

o güzelim aydınlık geceyi

O güzelim aydınlık geceyi

Hafızamın mutluluk köşesine

             Kilitleyip kaldırmıştım ki

                    Küçük siyah bir obje

                    Sen oldu dikildi karşıma

Aldım onu yanıma

Başladım karalamaya

             Kendi kendime

             Başka yerde ve de zamanda

                    Gibi gereksiz düşüncelere

                    Izin verme dedim

Herkes diyor ki

Ne kadar mutlu bir çift

             Benim gördüğüm tek kişi

Çok güzel satırlar

Yazabilirim benden sana

Düşüncelerimi anlatan

             Ama

                    Bugünden ötesine

                    Gitmeyen kendimin yanına

                    Senin olan

                    Dün ve yarınını

                    Davet etmem

                    Benim doğrum olur

O nedenle

Birlikte mutlu yaşanılacaksın

             Bir bütün olarak yakınsın

             Sevme hissi uyandıransın

                    Tıpkı bir bebeği sever gibi

                    Saf narin bütünleyici

Inanılmaz bir karşIlaşma

Gözlerinin hissettirdikleri

             İşte böyle güzel insan

                    Bana kalan

                    Mutlu olmanı dilemek

Yaşam denilen

Belirsizliğin

Herhangi bir belirsizliğinde

             Rakı kadehlerimizi

             Yine buluştururuz

                    Gizlice öpücükler yollarım

                    Küçük tebessümlerinle birlikte

                    Seninkilerle buluşur

Sabah kalktığımızda

             Sen

             Dün ile yarınına

                    Ben anıma

Bıraktığımız yerden

Devam ederiz

             Hangisinin

             Doğru olduğunu

                    Bilmeden

12.10.1997

Bir ses arar

Bir ses arar

Yorgun kalpli adam

             Tüm yorulmuşluklarını

             Dinginliğe kavuşturacak

                    Bir ses duymak ister

Belki yoktur

Öylesi bir sesim

                    Yine de dingin yüreğimle

                    Sevgimin sıcaklığı senin

Yaşamın derinliklerinde oturmanın

Keyif anları ne kadar mükemmelse

Yorgunluklarıda çaresiz gibi görünür

             Ama sevgimiz var

             Tüm yorgunlukların karşısında

                    Elele bir yürek olduğumuzda

                    Yapıştık mı yaşamın boynuna

                    Diz çöktürürüz yaşama

Yeter ki

Sevgi dolu yürekler olsun

O da

             Bizlerde var

                    Biliyorsun

12.10.1997

Uzun günler ardından

Uzun günler ardından

Alınan derin bir nefes

             Derin bir yudum bira

             Popomun altında hasır tabure

             Minik yuvarlak masa önümde

                    Kimbilir kalbim nerede

Aldım mı gönlümü koynuma

Ne dün ne de bugünden ötesi

             Kim bilebilir kimi

                    Bilebildim mi beni

Kendi gölgemden bağımsız

             Sızılarla sızıca

             Her yaşanmışlığı doluca

                    Yaşar dururum

Belki sevdayı

Belki kahkahayı

22.09.1997

Uzak menekşe kokusunun

Uzak menekşe kokusunun

Beynimde şekillendiği

             Sarmal karanlık yakınında

             Ayaklarımız dere yatağında

                    Hedefine ulaşan damlanın

                    Yaprakla sevişmesinden sonra

Mutluluk damlasını seyretmek

                    Sırtüstü toprağa akarken

14.09.1997

Hüznümle kolkola oturuken

Hüznümle kolkola otururken

             Güleç bakışlı bir çift göz

             Bezgin ama dokunaklı bir ses

                    Ve uzun taburelerde sohbet

Ne bir başlangıç ne de son

Alıp geldi başını bu günlere

             Ne güzel bir söz duydun

             Ne de umudun elinden tuttun

                    Yine de hissettirdin ben olduğumu

Borçluyum sana bezgin insan

             Kendini yaşamaya gizlemiş

             Zamanın ansızında düşünen

             İçinde yetiştirdiğin sevecenliğinle

                    Sana hissettirdiğim önemsizliğe rağmen

                    Kendimi önemli hissettirişin

Ve eksiğim sana karşı

             Yine de kalmasın hiçbir soru

             Yoktur ilişkinin eksiği fazlası

             Yaşayabileceğin en derinlikte

             Paylaşmalı yakalanabilen anları

                    Yarını dünü herhangi zamanı

                    Ne kadar önemli anların adları

                    Yanaklarımızda sevinç kızarıkları

                    Dilimizde hoş sohbetler

Ve paylaşılan anlar

Kim doğru değer biçebilir anlara

             Hepimizin içinde gizli

                    İnsan inanıyorsa değdiğine

                    Yüreğinde bir yere

                    Hiçbir an adlandırılmamalı

                    Yaşamalı yaşanılası yaşanacakları

Belki duygulu aşk şiiri değil

Senin adına karaladıklarım

             Ama dokunabilirsen satırlara

             İçlerinde verilen önem gizli

             Sıradanlıkla ilgisi olmayan

                    Evet gerçekten aşk şiiri değil

                    Ama sevgi saklı her gizli yerinde

İşte sana battaniyesi olmayan

İçinde yaşanmışlıkları anlatan

             Sana özel satırlar

                    Belkli arasında yaprak kurutulur

                    Belki her hangi bir yerde unutulur

Ve yaşam devam eder

             Bugünün bugün olduğu gibi

31.07.1997

Bir gün

Bir gün

Bütün satırları topladığında

Bir insana eşitlenecek

             Belki tek bir satırda

             Bambaşka insan

                    Üç satır alt alta

                    Geldiğinde başka insan

Ama hepsini toplayıp

Sevgiyle yoğurduğumuzda

                    Kendimize eşitlenecek

18.07.1997

Birden beynim patladı

 

Birden beynimde patladı

Kalbimin dandanı

Uyandığımı düşletti beynim

             Ve yanımda olmayacağını

                    Tekrar tekrar uyandığımda

                    Yine yanımda olmayacağını

Derken özgürlük çıtlattı

Penceremin yumuşak camını

             Şundan söz etti özgürlük

                    Vücudumun her santiminin içinde

                    Özgürlüğün dolaşacağını söyledi

Derken kalbimin dandanı

Tekrar beynimi patlattı

             Yanında başkasının uyandığını

                    Ama ayak parmağındaki

                    Güzelim küçüçük benden

                    Bir öpücük bile almadığını

Hatta farkında bile olmadan

Yanında başkasının uyandığını

Fısıldadılar gizlice ruhuma

             Bak işte dedi özgürlüğüm

                    Senin yanında ben varım

                    Oysa onun yanında dedi

                    Düşündüm ve üzüldüm

Niçin dedim mutluluğa

Hak edenin yanında değilsin

             Pazarlık ettim mutlulukla

             Yolladım onun yanına

                    Bir tan vakti uyansın

                    Küçüçük bene konan öpücükle

                    Mutluluk kollarında olsun

                    Yürüsünler beraberce

Bense özgürlüğüm içimde

O diyardan bu diyara

Yeni gönüller almaya

             Artık özgürlüğümü paylaşacağım

                    Birden fazla insanla

                    Uyum içindeysem sürekli

                    Değilsem kesik kesik

Bir mutluluk rüzgarı olup

O tenden diğerine

Esintimi dokunduracağım

Tüm sevecenliğimle birlikte

             Taa ki denen zaman geldiğinde

                    Durup düşüneceğim

                    Ne yapmak istiyorsam

                    Sevgimle birlikte yapacağım

Sevgili dostlarım

10.07.1997

Tanımadık bir yüz

Tanımadık bir yüz

Ardında binbir duygu

             Daha masumiyet yaşında

Bilinmez içinin gizemi

Belki kalbi sızı dolu

Belki de mis kokulu çiçeklerinden

Ellerinde bir demet mutluluk

                    Bilirsen eğer hayata

                    Dalış mesafeni

                    Tanışmazsın vurgunla

Kalbinin tüm sevecenliğiyle

Önce kendi ellerinden tut

Sonra sevdiklerinin

             Sevmek anlamakla kardeştir

                    Anlamaksa kendini tanımakla

Bir ağacın yapraklarının

Güneş ışınlarıyla oyununda

             Bile mutluluk saklıdır

Eğer görmesini bilirsen

Şirin küçük burun

30.05.1997

Kışın kıyıya çekilmiş

Kışın kıyıya çekilmiş

Kayıklar gibiyim

Sessiz ve de yorgun

Baharı bekliyorum

             Boyanmayı ve soluk almayı

                    Güneş kaburgalarımı ısıttığında

                    Denizin tenimi okşama

                    Anını bekliyorum

Sessiz ve de yorgunum

Dünyayı düşlüyorum

             Uzayın küçüçük noktasını

                    Kimbilir kimin uydusuyuz

                    Ya da uzay gemisi

Kayıkhanedeyim

                    Sessizim ve de yorgunum

06.05.1997

Kim olduğunu düşünmeden

Kim olduğunu düşünmeden

Her gün değişirken

             Hep önünde koşan kendinin

             Elinden tutmaya çalışmak

                    Bir bütün olmak için

Biraz hızlı koşarsak

Ve tutarsak elimizden

Bütünümüze vardığımızda

             Doyum olmaz sevdalara

             Kırçiçeklerine

                    Yaşamın her anına

29.04.1997

Kırçiçeklerinin

Kırçiçeklerinin

Mis kokularını sunduğu

Mutluluk bahçelerimizde

             Bekler dururuz

                    Elimizdeki demeti

                    Sunmak için sevdalara

Sevda solukla eşdeğerdir

Sevmeyi bilenlere

                    İllaki sevmek gerekir

                    Yaşamı sürdürmek için

İster çocuk ister kadın

İster erkek ister kırçiçeği

              Yoksa sevdiğin

                    Yoksundur

29.04.1997

Küçük kalem attaları ile

Küçük kalem attaları ile

Mutluluk oyunlarında

Ve gerçeklerinde

        Yerimizi almak

                    Paylaşmak duyguları

                    Sarılmak sıkıca

                    Pozitif enerjimizi

                    Sunmak insanlara

Eskileri alıp

Yıldızları kaydırmak

             Mutluluk dilekleri için

29.04.1997

Soluk alan bir pencere

Soluk alan bir pencere

Camlarından süzülen

İki damla gözyaşı

                    Ne yağmurdan

                    Ne buhardan

Sevmek isteyen

Duygulu mavi pencere

                    Bilmezsin sevmenin zorluğunu

                    Kaybetmenin kaybolmuşluğunu

Ufukta kaybolan sevgili

İçinide alıp götürür

                    Tekrar denersin dolmak için

                    Sanki bir yerinde bir delik

                    Doldurdukça boşalırsın

Ama yine de haklısın

Mavi pencere

Sevmemek ve sevilmemek

Ölümle eşdeğer

                    Yine de ufak bir şansın var

                    En azından

                    Sevenler bakıyor pencerenden

                    O güzelim manzaraya

Duyguları kıpırdıyor

Sarmalıyorlar birbirlerini

                    Ya senin yerinde duvar olsa

                    Kim gösterirdi

                    Doyum dolu o manzarayı

                    Sevenlere

Yine de mutlu ol

29.04.1997

Kendinin keşişi olan adam

Kendinin keşisi olan adam

Yürüdüğü yollar kendinin

Varacağı noktalar kendinin

                    Her soru işaretinden sonra

                    Cevap peşinde koşan keşiş

                    Bilinmeyen bir anda

                    Keşfeder kendini

Mavi bir kelebek olur

Ama ömrü uzun olan

                    Yumuşaklığını dokundurur

                    İnsanların güzelim tenine

Yaz akşamı esintisiyle birlikte

İnsanları sarar duygular

Hissettirir düşündürür

                    Bütün bütünlerin mayasının

                   Sevgi olduğunu fısıldır

Görünmeyen görüntünün

Duyulmayan seslerin

Üzerine doğru fısıldar

                    Başka tenlere doğru

                    Uçar yumuşaklığıyla

Taa ki

29.04.1997

Hayata dair

Hayata dair

Güzelim deniz karşısında

Ben giden gemiye bakarım

Kaptan yerinde duran karaya

                    Hayat denktir ikileme

                    Hep zannedildiği gibi

                    Değildir

En mutlu sensindir

Seni kucakladığında

                    Kimi gözyaşı teknelerinde

                    Kimi umut martılarının kanatında

Hepsi doğaldır

                    Teknede martının kanatıda

Kendini sevmekle başlar

Paylaşmakla devam eder

Hayat isimli karıştırıcı

                    Her kaybolan kimliğin

                    Bir hükmü vardır

                    Siz bakmayın ilanlara

Güzel bir ayna bulun

Geçin karşısına

Kendinizi tanımaya başlayın

                    Başlayın

11.03.1997