18 Mayıs 2012 Cuma

Beni kaybeden insanların


















ksb




Beni kaybeden insanların
Rakısındayım bu gece
                    Her ince camda
                    Biri daha kayboluyor
El kalkıyor yudum kabul ediyor
                    Yaşanmışlıklar her kadehde siliniyor
Aslında
Bıktım yazmaktan
Bu kadar mıyım soru işaretinde
                    Boğazın erguvanları yeşil
                    Yazmanın silinmişliğinde
Adımların izsizliğinde
Gecenin ışıkları karanlık
                    Tek başına olduğunu bile bile
                    Yüreğini ipe sayısız mandalla asmak niye
Kimse rüzgar değil seni kurutacak
Kiimse dokunmuş değil seni hissedecek
Kimsenin se sine n eklenecek
Azgın azgın bitirilecek
                    Aslında
                    Bıktım yazmaktan
Harflerim geri geri geliyor
Yürek inadına kusuyor
                    Hey yürek boşver
Ne eklediklerin
Ne de satırların kalacak
                    Alan aldığını alıp gidecek
                    Sana şarkılar bile kalamayacak
Birazdan yağmur yağacak
İnsanlar kuytulara kaçacak
                    Bir tek sen
Bir tek sen
                    Islanacaksın
Herkes
Kupkuru
Kalacak
                    Yıldırım
                    Senin
                    Üstüne
                    Düşecek
İnsantoner
                    Aslında
                    Bıktım
                    Yazmaktan
Bu
Satırlarım
Benden
Sonra
                    Size
                    Ulaşacak
Ulaştırmama
Bakanlığının
Önergesinde
                    Yaşanmışlıklar
                    Gerçek
                    Olacak
Aslında
Bıktım
Yazmaktan
                    Gidiyorum
                    Diyorum
Hala
Buradayım
                    Hiç
                    Düşündünüz
                   



18.05.2012

17 Mayıs 2012 Perşembe

Solmayan sonbaharda


















ksb



Solmayan sonbaharda
Sigara dumanı aydınlığında
                    Geçmişimi kapının önüne bıraktım
Yönetici kızdı
Çöpleri kapı çalınca verin dedi
                    Kurtulmak bile izinli
Aşk sıraya girdi
Birinci olduğunu bile bile
                    Dostluk kaynak yaptı
                    Yerini bile bile
Göz damlası neminde
Gitmeyen adım kıvamında
En büyük rakının beyazlığında
                    Karanlığa kaldım
Hiç bir gece
Evin ışıklarını açmadım
                    Sebeplerimi üfledim
İçerken yazmayı sevmiyorum
İçmeden yazamıyorum yaşayamıyorum
                    Sade kahve nane liköründe
                    Rüzgara karşı uzanıyorum
Tutuluyorum
Bütün bıraktıklarıma karşı
                    Asya avrupa fark etmiyor
                    Hepsi istanbul
Hayat vurgun fark etmiyor
Hepsi hayat
                    Vapurlar kalkıyor
İskeleler umursamıyor
                    Kimi adaya kimi jilete gidiyor
Kimse kalmıyor
                    Kimsenin kimsesizliğinde
Aynı satırların
Başka harflerle okunuşundayım
                    Bir kadın daha sevsem ne olacak
Bir insan daha kendime eklesem ne olacak
                    Boğazımda düğüm kalmadı
Tenimde boğum kalmadı
                    Kızgınlığım kızılda soldu
Kimse
Beni
Almadı
                    Kiraladı
Dapozutoyu
Vermeden
Tuttu
                    Depozitoyu
                    Alarak
                    Taşındı
Sigara
Dumanı
                    Rakı
                    Flaşı
Yürekleri
Dağladı
                    Nakarat
Kendini
Şaşırdı
                    Nakını
                    Attı
Yürek
Bahara
Buzunu
Attı
                    Yukarıdaki
                    Dapozuto
                    Olacak
                    Depozito
Hayat
Gibi
Şiir
De
Tashih
Li
                    Şerefe



17.05.2012

16 Mayıs 2012 Çarşamba

En iyi bildiğim yerde











En iyi bildiğim yerde
Kendimde kayboldum
                    Sigara dumanı gibi kararsız
                    Üfleyenlerin nefesinde dalgalandım
Seviyorum dediler inandım
Sana ihtiyacım var a inandım
Bir tek sen anlıyorsun a inandım
İlk defa seninle yaşıyorum a inandım
                    Çırılten sokakda kaldım
Yüreğimi mutfak makasıyla törpüledim
                    Herkesi dinledim anladım
                    Herkes kendini dinlemedi anlamadı
Hayır demeyi öğrenemedim
                    Evet bakışlarıma kilitlendi
Yoldan geçene baktım
Hayatımdan geçene baktım
Biriikenlerime baktım
                    Bak bak şaşır kadar kalamadım
Hayatım boyunca dinledim
Satırlarım boyunca anlattım
                    Kimse okumadı
                    Anlatmaya devam etti
Yüreğimi tenimi anlayışlarımı açtım
Bozuk para tezgahında kaldım
                    Yıllar insanlar toplandı
                    Herkes sırayla kürsüye çıktı
Bana sıra gelmedi
                    Hem varım hem yokum
                    Hem değerliyim hem yokum
İhtiyaç halinde bakılacak kadar gözükenim
İhtiyaç bitince tedavülden kalkanım
                    Niye hala dinliyorsun
                    Niye hala yazıyorsun
                    Niye hala gitmiyorsun
Satırlarının arasında
                    Cevap veremeyecek kadarım
Zayıfım
                    Hem bedenen hem alışkanlıken
Zayıfım
                    Hem yüreken hem alışkanlıken
Birisi çıkar diye değil
Birisi çıkmayacağını bile bile
                    Ama birisinin içinde ben olduğunu bile bile
                    Hem bencilim hem yorgun
Bildiğin
Kadar
Yaşamanın
                    Ona
                    İnanmanın
Bildiğinden
Vaz
Geçmenin
                    Sıfırdan
                    Başlamanın
                    Yorgunluğunda
Acizim
                    Hem
                    Kızgınım
Hem
Bu
Kadarım
                    Birisi
                    Çıkar
                    Diye
                    Umutlarım
Kendimi
Kandırmalarım
                    İnsan
                    Olmanın
                    Yürek
                    Feleğinde
Kim
De
Duracak
                    Ya
                    Da
                    İflas
                    Mı
                    Gelecek
Konkordato
Çoktan
                    İflas
                    Kime
                    Denk
                    Gelecek
Bir
Gün
                    Sadece
                    Bir
                    Günün
Bir
Dakikası
Düşündüğünde
                    Kendin
                    Kime
                    Denk
                    Gelecek
Kimseye
Olmasın
                    Hayat
                    Bilmediğin
                    Kadar
                    Kalmasın
Hala
Gidemedim


16.05.2012

11 Mayıs 2012 Cuma

Güneşin doğmadığı sabahda ınga dedim



















ksb

Güneşin doğmadığı sabahda ınga dedim
Güneşin batmadığı bir akşamda öldüm
                    Dolunaydan düştüm
                    Hilal e zıpladım
Çiçeklerin açmadığı yılda okula başladım
Kışın ortasına açan ilkbaharda mezun oldum
                    Yapraklarını dökemeyen sonbaharda büyüdüm
                    Anason tarlasında içeri yudum koştum
Yıldızların kaymama grevinde dilek tuttum
Gelincikleri büyütmedim cik bıraktım
                    Hastalıkta sağlıkta yemini etmedim
                    Bozanlardan daha çok sevdim
Kendimi bulamadan çocuk yapmadım
Kendimi bulamadım
                    Aşka en karanlıklarda inandım
Zifirimden aydınlıklar yarattım
                    Tekrar ışıkları söndürdüm
Her d dosdoğru sözüne inanmadım
Her d nin peşine yüreğimi gönderdim
                    Ne d lerde kaldı yüreğim ne ben de
Yürek uçurtmamı
Bir daha yağmayacak bulutlara armağan ettim
                    Tenime şemsiyeler açtım
                    Kuru kuru seviştim
Gözyaşlarım amazon
                    Gidilmemesi gereken yüreklere gittim
                    Kalınmaması gereken bakışlarda kaldım
Babamın yüzünü yüreğime yapıştırdım
O sun dediler babam dedim
                    Masallarını biriktirdim
                    Bakışlarını gözüme mıhladım
Bırakıp gitmedi beni
Bütününü içime armağan etti
                    Nereden nerelere geldim
Nerelerim sobeli
Nedenlerim kurt
                    Gaz lambamın fitili kısa
                    İçinde gazı olmadan direniyor
Çemberim oya oya
Güle ağlaya sokaklarım yağıyor
Topraklarım inadına kokmuyor
                    Yüreğim
                    Dışarıda
Bedenim
İçeride
                    Bakışmarım
                    Yüzlerde
Görüşlerim
Filateli
                    Saman
                    Kağıtlarım
                    Teksir
Parmaklarım
Tuş
                    Gel
                    De
                    Bu
                    Hayat
                    Da
                   
Artık
Sigaram
Dumansız
                    Rakım
                    Anasonsuz
Bıkkınlık
Sonsuz
                    Güneşin
                    Doğmadığı
                    Sabah
                    Da
                    Inga
                    Dedim
Güneşin
Batmadığı
Bir
Akşam
Da
Öldüm

11.05.2012

3 Mayıs 2012 Perşembe

Yedi uyuyanlar bir gün gözlerini açacak

 
















ksb


Yedi uyuyanlar bir gün gözlerini açacak
Yedi tane sigara yakacak
Sonra tekrar uyuyacak
                    Efes in taşlarını üzerine çakacak
                    Yedi veren bir alamayacak
Almamalı hayat
                    Gaz lambası bezine küsecek
                    Işığının boşa gitmesine kızacak
Topaçın ipi boynuna dolanacak
Tornet bilyelerini yutacak
Macuncu sopasına kalacak
                    Hayat devam edecek
Anlayışlar kör kuyularda uyuyacak
Dostlar satırlarını yazacak
Söylemeyecek
                    Konuşma özürlü hayat
Rakı anasonu mahkemeye verecek
Bira arpasını araklayacak
Tenler derisini yüzecek
Yürekler gecenin ışığına gölge olacak
Aynalar sırlarında kaybolacak
                    Nerden nereye geldik
Gaz lambasından fibere
Seni görünce yüreğinden açılandan fotosele
                    Her zaman geçmiş mi güzel
                    O zaman geleceğe koşmanın anlamı ne
Aslında insan çirkin
Geçmiş gelecek bahane
                    Her geçen on yılda
                    Bir sonra ki on yıla
                    Söylenen cümle biz güzeldik
Oniki yaşında sigaraya başlayan dedem
Doksanbeş yaşında öldü
Biz hemen ölüyoruz
                    Birbuçuk lira
Bütün ülke sigarayı içkiyi bıraksa
Ülke batar
                    Batar kat da yaşananlar nereye kadar
En
Kötüsü
Konuşamayacak
Kadar
Uzağız
                    Bir
                    O
                    Kadar
                    Yakınken
Dokunduğunla
Anladığınla
Bildiğinle
                    Konuşamadıktan
                    Sonra
Nefesini
Nerenden
Alırsın
                    Nereye
                    Kadar
                    Gitsen
Sen
Orada
Olur
Musun
                    Bilmelisin
En
Azından
Kendini
Gitmelisin
                    En
                    Azından
                    Kendine
                    Boşuna
                    Kızma
Hayata
Ne
Kadar
Cümle
Eklersen
                    O
                    Kadar
                    Hayat
Topacın
İpi
Boynuna
Dolanıyor


03.05.2012

Kendi derinimde boğuldum













Kendi derinimde boğuldum
Yüreğimin kabarcıkları arasında
                    Kimse kadar değildim
                    Bütünümü parça parça bıraktıklarımda
Müslüman mahallesinde salyangozdum
Gizli gizli yenilen
                    Bütünlenmeyen dokunuşlarda
                    Yokluğa denk kaçamaktım
Başka yatak eksiklerinin
Temiz çarşafıydım
                    Yalnız masaların
                    Karşı sandalyesiydim
                    Mezelerin az ilerisinde
Kimsede kalmadım
Herkes bende kaldı
                    Bir bilendim
                    Bilmeyenlerin kucağında
Bir dokunandım
Temassız hayatların sonunda
                    Bir dinleyendim
                    Sevdiklerinin sağır kulaklarında
Bir anlayandım
Sevgisiz sevginin kaçışlarında
                    Bir paylaşandım
                    Sigara dumanının flusunda
Eksik kalan hayatların
                    Boşluğunu doldurandım
Bütüne denk gelen
                    Bana sıra gelmeyen
Tek şeritli yoldum
                    Alma sınırı olmayan
                    Gözyaşlarını yüreğinde toplayan
Eksik yürek parçalarını kendinden koparan
Boşa geçmiş günleri takviminden devreden
                    Kendi derinimde boğuldum
Başka yüreklerin eksiklerinde büyüdüm
                    Beni büyütenler
Beni ayırdılar
                    Çocuklarını ayaran ana babalar gibi
Her ailenin
Bir anlayanı var
                    Ve
O
                    Ölene
                    Kadar
                    Anlayan
Her
Hayatın
Bir
Anlayanı
Var
                    Ve
O
                    Ölene
                    Kadar
                    Anlayan
Ona
                    Hiç
                    Bir
                    Zaman
                    Sıra
                    Gelmez
Çünkü
                    Gelirken
                    Sırasını
                    Devretmiştir
Kimse
Dönüp
Bakmaz
                    Çünkü
O
                    Anlayandır
Anlamazsa
                    Ne
                    Olur
Hiç
                    Bütün
                    Anladıkları
                    Bir
                    Gecede
                    Boğulur
Ona
Sıra
Gelmez
                    O
Anlayandır
                    Bir
                    Gece
                    Anlamazsa
                    Ne
                    Olur
Bütün
Anladıkları
Unutulur
                    Unutmalı
                    Hayat
Ona
Hiç
Bir
Zaman
Sıra
Gelmez
                    Kendi
                    Derinimde
                    Boğuldum


03.05.2012

1 Mayıs 2012 Salı

Kırçiçeği çatırtılarında





















Kırçiçeği çatırtılarında
                    Toprağın yağmuru beklemesinde
                    İnsanların anlama yeteneksizliğinde
Aranda yıllar birikse bile
                    Kendini üst olmaktan kurtaramayanlarda
                    Sigara dumanı tezgahında
Ne kadar üflersen üfle
Kimsenin gözüne kaçmaz
                    İspat
Kendini bilmiyorsan eğer
                    İspat kolay
                    Kredi kartın var
Kendini biliyorsan eğer
                    İspat kolay
                    Sen varsın
Olmayanın peşinde koşacağına
Kendini yoklukta kaybedeceğine
Kendinde kaybol
                    Herhangi bir insan
İster dost ister sevgili
                    Sende olan yerine
                    Sende olmayanı seviyorsa
Ve
Sende ısıtıp ısıtıp sende olmayanı
Hayatın soğuk sofrasına bırakıyorsan
                    Hiç mi düşünmeyeceksin
Beni niçin seviyorlar diye
                    Seni sen olduğun için
                    Seven kaç tane nefes alan var
Kaç
                    Aşkı satın alabiliyorsan
Kaç
                    Dostluğu satın alabiliyorsan
Kaç
                    Kapının tıklanmasını satın alabiliyorsan
Kaç
                    Sevişmeyi satın alabiliyorsan
Kaç
                    Kime kaçacaksın
Kendini kaybettikten sonra
Kimi bulacaksın
                    Bir
                    Gün
Sadece
                    Bir
                    Gün
Ben
Nasıl
Yaşıyorum
                    Diye
Aynana
Sorduğunda
                    Aynanı
                    Kim
                    Kıracak
Başkalarına
Attıklarından
Sonra
                    Kendi
                    Kendine
                    Kıracak
                    Kalan
                    Taşın
                    Var
                   
Ya
Da
                    Taşa
                    İhtiyacın
                    Var
                   
Mükemmelliğin
Sonunda
                    Sıradanlığa
                    Konacak
Ayakların
Var
                    Kaç
Daha
Ne
Kadar
En
Büyük
Şişe
Rakı
İçtiğimde
                    Bu
                    Satırları
                    Yazmama
                    Gerek
                    Kalmaz
Kaç
                    Galata
                    Kulesine
                    Kaç



01.05.2012