ksb
Durma
git
Ölüm
bana kalsın
Açtırdığın baharları al da git
Hazan bana kalsın
Yüreğimi
de al git
Tenim
bana kalsın
Sensizliğin ortasında
Gecelerin mengenesinde yaşarım
Sensiz
aldığım nefes bana yetmez
Yalan
nefeslere koşarım
Kaygan
tenlere tutunmaya çalışırım
Durma git
Sensizliği
bırak da git
Sensizliğin
kendi sizliğim de yaşarım
Rakının kucağına sarılırım
Sigaranın dudağına konarım
Sokağa uzak evin içinde yaşarım
Panjurları
kaldırmam
Yatağımı
toplamam
Kahvaltı
yapmam
Yemek
yemem
Sensizliğimle
doyarım
Oturup ağlamam
Güzelliklerinle gülerim
Armağan
ettiğin tenime yanarım
Pazarın
toplanma saatinde tezgah altına bırakırım
Bakışlarım görmez
Tutuşlarım dokunmaz
Dalışlarım vurgun
Hislerim durgun olur
Sensiz
tedavülden kalkmış
Geçersiz
insan olurum
Adımlarım ileri gitmez
Sahillerimde
Taş
Sekmez
İskelelerim
Karaya
Ulaşmaz
Durma
Git
Dökülen
Yapraklar
Bana
Kalsın
Durma
Git
Sensizliğini
Bırak
Da
Git
Sensizliğinin
İçindeki
Senle
Bile
Yaşarım
31.03.2012