30 Ekim 2010 Cumartesi

İmkansızbahar















Imkansızbahar
Dokunuşları tavanarasında
Kemik misketlerim
Kömürlükte
Dostluklar tel dolapta
Anlayışlar sandıkta
Düşünceler
Rüzgarın sırtında
Sevişmeler
Kahvaltı uzağında
                    Ben hayatta
                    Hayat kalabalıkta
                    Ben yalnız
                    Hayat pusuda
Kırçiçeği kokan tenlerin
Bebek nefeslerinin
Kan kardeşlerin
Saklambaçta kurt olunca
Kurtaracak kimselerin
Yokluğunda hayat
                    Sevmiştim
                    Kendimi yok sayacak kadar
                    Dinlemiştim
                    Karşımdaki olacak kadar
                    Anlamıştım
                    Elinden yüreğinden tutacak kadar
Ellerim eldiven
Yüreğim kalp
Hayat kalpazan
Sürekli basıyor
Hayata sürüyor
                    Gerçek
                    Tedavülden
                    Kalkıyor
Kahve
Hatır
Yerine
Geçmiyor
                    Hatırsız
                    Hayat
                    Satırsız
                    Aşk
Harflerin adı değişiyor
Kelimeler biraraya toplanamıyor
Cümleler kıskanç
Paragraflar üç nokta
                    Şiirler inadına
                    Yazmanın yazısızlığında
                    Dokunmanın rakamında
                    Anlamanın bütünlemesinde
                    Sevmenin mizanında
                    Kavgaların unutkanlığında
                    Almanın hesabında
Bağlı hayatlar
Faizi kırılmasın diye
Çözülemiyor
Geriye ne kalıyor
Rakı kardeşliği
                    Rakılar
                    Eskisi
                    Gibi
                    Değil
                    Içtikçe
                    Karşındaki
                    Güzelleşmiyor
Bu
Hali
Bile
Yetiyor
                    Katlanma
                    Katsayısına
                    Anason
                    Ekliyor
Hadi
Içelim
Bu
Gece
                    Çirkin
                    Insanlar
                    Toplanalım
                    Güzelliklere
                    Kadeh
                    Kaldıralım
Ön
Sevişmeyi
Geçelim
Tavana
Sigara
Dumanı
Üfleyelim
                    Beyin
                    Ağrısı
                    Ile
                    Uyanalım
Sonra
Ki
Akşam
Yine
Yine
                    Yineleri
                    Topla
                    Hayat
                    Yap
                    Eskileri
                    Sakla
Yazdıklarım
Olmasa
Unutacaklarım
Için
Ağla
Ağva
Ya
Gidelim

30.10.2010

28 Ekim 2010 Perşembe

İstiklal e düşüyor

















ksb


Istiklal e düşüyor
Gecenin göz yaşları
Potinlerim ıslanıyor
Islak hamburgere doğru
Issızlaşıyor
                    Ziverbeyden gidiyorum sabaha
                    Gözlerim kapalı
Boş masanın etrafında
Bir gece daha ölüyor
Rakı beyazlığında
                    Kanepemde kızarmış ekmek saati
                    Bu gece inadına
                    Yatağı buluyorum
                    Yalnızlığıma soyunup
                    Koynuma giriyorum
                    Uyanmamacasına
Yine kotu katlıyorum
Gömleğimi asıyorum
Çoraplarımı paralel atıyorum
Kaç rakı farketmiyor
Düzen bozulmuyor
                    Düzenler yuvarlağı uyanıyor
                    Ben uyuyorum
                    Telefon kapalıyken çalamıyor
                    Açtığında çok çaldım diyor
Öğlen uyanıyor bugüne
Kahvem kıpırdanıyor
Öksürüğün içinden duman geçiyor
Yeniden doğuyorum
Boşu boşunanın ortasına
                    Kahveler sigaralar yarışıyor
                    Kahvaltıda kapuska var
                    Pul biberli gidiyor
Saatli maariften
Bir yaprak kopuyor
Günün yemeği insan
Çocuğun adı yok
Fırtına sesliliği var
                    Kaç
                    Yaprak
                    Biriktirdim
                    Odamda
Kıvrılmış
Saman
Kağıtlarının
Arasında
                    Kartpostalların
                    Iki
                    Karış
                    Ötesinde
Yorgan
Arasında
Kurumuş
Hayatların
Sağında
                    Odamı
                    Havalandırıyorum
                    Içim
                    Kaçıyor
                    Pencereden
Bir
Kuş
Oluyor
Diğer
Hayata
Çırpınıyor
                    Hep
                    Çırpınma
                    Hepsi
                    Çırpınma
Yok
Mu
Bir
Kucak
Eksiklerimi
Saracak
Konuşmayacak
Öylece
Kalacak
Ta
Ki
Denemeyen
Zamana
Kadar
                    
                    Yok
                    Kanapem
                    Var
                    Bazen
                    Buluşabildiğim
                    Yatağım
                    Var
Daha
Ne
Olsun
Hayat
Sizin
Olsun
                    Tek
                    Kırçiçeği
                    Aydınlığı
                    Benim
Ellerim
Titriyor
                    Telefonu
                    Kapatmam
                    Lazım

28.10.2010

24 Ekim 2010 Pazar

Kalemim kırıldı





















Kalemim kırıldı
Kalabalığım asıldı
Sokaklarım yasaklı
                    Yalnızlık devrimi
                    Çiçekler açtı
                    Mayıs aylardan ayrıldı
                    Yirmibir rakamlardan çıktı
                    Hayat
                    Kalabalığıyla yaşadı
Hey hayat
Sesim uzaklarda
Ellerim ceplerimde
Yüreğim çekmecemde
Anılarım taşın altında
Yosunlarla konuşuyor
                    Yaşam yaşanıyor
                    Durmaksızın kaçırılıyor
                    Fidyesi yetersiz teklifler
                    Kurtaramıyor
Kurt kocayınca
Koyundan dayak yiyor
Aldırmıyor
                    Beden dışına
                    Çıkış yaşağı kondu
Geceler flu
Gündüzler gece
Uykular haram
Içkiler yastık
Gözler açık
Yürekler kapalı
                    Gittiğim yerler
                    Dönmeli
                    Kaldığım yerler
                    Gitmeli
Güzel gözler
Görüş özürlü
Ince bedenler
Belinden alçılı
                    Hayat yaşanıyor
                    Farkındalık farkında
                    Insanlar karşında
                    Içleri küf
                    Dışları kırçiçeği
Dudaklar gülümsemeli
Yürekler mengeneli
Sahte ile gerçek
Yer değiştirmiş
                    Dostluklar
                    Facebook da
                    Eski hallerine arıyor
                    Tıkladıkça yok sayılıyor
Muhallebiciler
Tuşların içine kaçmış
Orgazmlar ekrana
Sıçramış
Çocuklar
Flash bellekte taşınıyor
                    Malabadi köprüsü
                    Sekiz şerit
                    Altlı üstlü
                    Kim altta
                    Kim üstte
                    Farketmiyor
Ön sevişme
Arkasına küsmüş
Dudaklar
Birbirine yabancılaşmış
Sevişmeler açık pazarda
Birbirine kavuşmuş
                    Gitti gidiyor hayat
                    Kendini satanlar
                    Saltanat
Lüks mevkii
Kapalı
Çaylar karbonatlı
Tünelin vagonları yeni
Eskisi örümcek ağlı
                    Yine de
                    Sabahın üçbuçuğunda
                    Dolmuş kuyruğunda
                    Beklediğin
                    Sabahın dörtbuçuğunda
                    Hamburger döner kuyruğunda
                    Beklediğin
                    Başka
                    Bir
                    Şehir
                    Var
                   
                    Bu
                    Hayatın
                    Üzerinde
Gitmeli
Içmeli
Dönmeli
Yatağı
Bulamadan
Kanepede
Sızmalı
                    Cam
                    Açık
                    Kalmalı
                    Sabaha
                    Hasta
                    Kalkmalı
Hayat
Hey
Hayat
Ben
Uzaklardayım
Diğerim
Buralarda
Onunla
Oyalan
                    Benim
                    Ki
                    Ben
                    De
                    Yalnızlığın
                    Keyfinde
Sen
Yaşa
Kalabalığınla
                    Bir
                    Gün

                    Denilen
                    Bir
                    Gün
                    Yok
Sen
Yaşa
Hapşu
Çok
Yaşa
                    Ben
                    Görmeyeyim
                    Sen
                    Gör

24.10.2010

Dünyanın













by OM


Dünyanın
Yalnızlık apartmanında
Merdivensiz katlarının
En üst katında
                    Tek odalı
                    Tek kanapeli
                    Tek kişilik yataklı
                    Karesinde
Zilsiz
Penceresiz
Gözyaşsız
Dikiliyorum hayata
                    Yaşadıklarımdan
                    Bir film şeridi çıkmıyor
                    Beyazlığın içinden geçen
Ağlayamıyorum
Gülemiyorum
                    Ne bakışlarım sert
                    Ne dokunuşlarım sevecen
                    Yokluğun yok yoklarında
                    Issızlığın ıssız ısısında
                    Demleniyorum
                    Bir daha ki hayata
Bir öncekinden kalanları
Kutuluyorum
Kolu bantını ağzımla yırtıyorum
En son öptüğüm bant
En son dokunduğum ben
                    Beni
                    Bu kata çıkaranlara
                    Bakıyorum
                    Baktıkça kısalıyorum
                    Kendime kızamıyorum
Tepkim kalmadı
Masanın üzerine koyacak
Adımım kalmadı
Dünyaya iz bırakacak
Kolsuz bacaksız
Tensiz yüreksiz
Kaldım
                    Kalmadı bir parçam
                    Hayatın içinde sallanacak
                    Salıncak
                    Kendini sallayacak
Konuşma balonlarımın
Kocaman
Ama içleri boş
Rüyalarım uyku boyu
Ama zifiri
                    Bir de sokaktaki
                    Ben var
                    Dinleyen anlayan
                    Gülen yürüyen
Merdivensiz katın
Içindekine bakan yok
Ona ihtiyaç yok
Buradaki yeterli
Merdivensizle uğraşmanın
Anlamı yok
                    Herkes mutlu
                    Herkes mutsuz
                    Anlatacaklar çok
                    Anlayışlar kıt
Görev bölümü yapılmış
Bir kere yazılmış
Hiçbir silgi silemiyor
                    Görev
                    Belli
                    Yapacaksın
                    Anlayacaksın
                    Çözeceksin
                    Bekleyeceksin
Hep
Yaptın
Hep
Yapacaksın
                    Kimsin
                    Diye
                    Soran
                    Yok
Bu
Kadar
Yeter
Sen
Anla
Yeter
Bir
Ara
Yine
Anlatırım
Dinlersin
Geceleri
Diğer
Gecelerle
Aynı
                    Hiç
                    Mi
                    Akla
                    Gelmez
Gelmez
                    Bu
                    Bir
                    Yazı
                    Hiç
                    Bir
                    Silgi
                    Ile
                    Silinmez
Bir
Gün
Çok
Geç
Olan
Bir
Gün
Konuşulacak
                    Ama
                    Üzüntüden
                    Başka
                    Anlamı
                    Olmayacak
Olsun
Bu
Hayat
Bu
Kadar
Sonraki
Belki
Bu
Kadar
Değil
                    Gelsin
                    Rakılar
                    Tensiz
                    Çarşaflar
                    Içsiz
                    Kahkahalar
Ha
Ha
Ha


24.10.2010

22 Ekim 2010 Cuma

Aşk













by OM

 
Aşk
Sen kal
Ben gidiyorum
                    Unutamadığım dokunuşlarım
                    Yüreğimdeki imkansızlarım
                     Uyurken seyredişlerim
                     Elele heyecanlarım
                     Gözlerinde açtırdığım ilkbaharlarım
Her gün gidişindeki dökülen yapraklarım
Her sarıldığımdaki yeniden doğuşlarım
Hayat yetmezmiş gibi rüyalarda buluşmalarım
Sana dokunamadığım anlardaki ölüşlerim
Teninde bir kıvrım olma uğruna vazgeçişlerim
                    Inadına bir tek seni isteyişlerim
                    Yaşamı senin arkanda bırakışlarım
                    Kendimi sana yokedişlerim
                    Depdeli kıskançlıklarım
                    Anlamsız bakışlarım
Kanapenin iki ucunda oturuşlarım
Yüreğimden sıkılan gözyaşlarım
Bize eklediğim öküzlüklerim
Her gün görsemde
Başka gün kalmış gibi yetinmeyişlerim
                    Gözlerinden akıttığım yaşların
                    Ufukta kayboluşlarım
                    Sen de kalsın
                    Ben gidiyorum
                    Gittim
Kendi
Kendime
Kalışlarım
Seni
Üzmesin
                    Sen
                    Kendimi
                    Severdin
                    Yani
                    Sevdiğinleyim
Unutmak
Kelimesini
Hayattaki
Lugattan
Sildim
                    Merak
                    Etme
                    Sen
                    Kal
                    Ben
                    Gittim
Birlikte
Hayata
Armağan
Ettiklerimiz
Yeni
Sevdalılara
Umut
Olsun
                    Bu
                    Nefeste
                    Nasıl
                    Olacaksa
Her
Şeyin
Bir
Ömrü
Var
                    Bitmeden
                    Gidersen
                    Ölecek
                    Vakit
                    Bulamaz
Sen
Kal
Ben
Gittim
                    Kendime
                    Gitmenin
                    Dayanılmazlığı
                    Yalnızlığa
                    Ulaşıyor
Yalnızlık
Acıtmıyor
En
Kötüsü
Bu
                    Sen
                    Kal
                    Ben
                    Gittim
Sen
Mutlu
Kal
                    Ben
                    Kendime
                    Dokunuyorum
                    Anlıyorum
                    Biliyorum
Hayatın
Başı
Yalnızlık
Sonu
Yalnızlık
Iyi
Ki
Ortası
Aşk

22.10.2010