İki bulut konuşuyordu

İki bulut konuşuyordu orada

Birden bıraktılar göz yaşlarını

Takip ettim içten yaşları

                    Yöneldiler bir mezarlığa

                    Yoğunlaştılar mezarlıkdaki bir mezara

                    Yazıyordu taşın üzerinde Fatih

Fatih

Gittiğin zaman zamandı

26.12.1992

Biriktirdik sevgimizi yıllarca

Biriktirdik sevgimizi yıllarca
Aniden bulduk sevgilimizi
Ve
Boğduk onu sevgimizle

1992

Bir deniz gibiyim gibi geliyor

Bir deniz gibiyim gibi geliyor

Kimi günlerde dalgalandığımda

Kimilerinde süt liman olduğumda

                    Rengim çoğu zaman mutluluk rengi

                    Mavi ve de tonları

Diğer bir denize kavuşmayı bekliyorum

Mutluluğumu paylaşmak için

                    Gibi geliyor

15.12.1992

İnsan manzaralarına bakarak

İnsan manzaralarına bakarak
Bir ikisini duvara asarak
Duygular almaya çalışıyoruz
Bir manzara olmak için

1992

Uzundu uzun olduğu kadar

 

Uzundu uzun olduğu kadar

Hüzünlüydü komik olduğu kadar

Hepsi hepsiydi

                    Hiçliklerin yanındayken

                    Karmaşa ya da sadelikti

                    Düşüncelere düşünce katan

Boş sayfa doldurmaktan

Öteye gidilemeyen hayatta

11.12.1992

Gecelerde mehtaptı

Gecelerde mehtaptı

Denizlerde yakamoz

                    Güneş

                    Kırmızı gün batımıydı

Yağmur sonrası kokusuydu

Kayan bir yıldızdı

Dilek tuttuğum

                    Şimdi ellerinden

                    Başkasının tuttuğu

11.12.1992

Mutluluk tacirleri vardı

Mutluluk tacirleri vardı

O insandan bu insana

Mutluluk satarlardı

Aldıkları mutluluğa karşılık

                    Dalgalı denizler vardı

                    O karadan bu karaya

                    Mutluluk dalgaları taşırlardı

Kıpkırmızı gün batımları vardı

Görüntüsünün büyüsüyle

Seyredenlere mutluluk verirlerdi

                    Gökyüzünde parlak yıldızlar vardı

                    Birdenbire kayarak

                    Mutluluk dilekleri tuttururlardı

Büyülü şehirler vardı

Tarihiyle yaşantısıyla

Mutlu günler yaşatırlardı

                    Küçücük kıyı kasabaları vardı

                    Nejat bey ve benzerlerine

                    Mutluluk hayalleri verirlerdi

Düzenler yuvarlağında bir insan vardı

Tacirdi

Dalgaydı

             Gün batımıydı

             Yıldızdı

             Şehirdi

                    Kıyı kasabasıydı

                    Nejat beydi

                    Oysa şimdi

10.12.1992

Onca kalabalığın içinde

 

Onca kalabalığın içinde

Tek başına gibiyim

           Onlar mı kalabalık

           Ben mi tek başınayım

Yoksa herkes mi

09.12.1992

Puslu mavi oda da

Puslu mavi oda da

Suskun çıngırağıyla birlikte

İşlemeyen sarkaçın gölgesinde

Oturuyordu yoğurtçu

                    Çok yokuşlar çıkmıştı

                    İndikleriyle beraber

Asfaltlara yabancıydı

İri taşlı yollarda

Eskitmişti ayakkabılarını

                    Derken diye başlayan dizeye

                    Beklediğiniz gibi

                    Devam etmeyeceğim

                    Derken

09.12.1992

Bir adet beyaz

Bir adet beyaz

Sayfa alarak

Kalemle üzerine

Durmaksızın karalıyorum

                    Bu ve daha önce

                    Ve de sonra

                    Okuyacağınız

                    Yazıcıklar otaya çıkıyor

İnanın ki

Sizden farkım yok

Eksiğim var

Fazlam yok

                    Ama

                    Boş vaktim çok

02.12.1992