27 Haziran 1992 Cumartesi

bir düzenler yuvarlağı varmış

Bir düzenler yuvarlağı varmış
Üstünde herkesin mutsuz olduğu
Sevgiye ve mutluluğa hasret
Yaşamların yaşandığı
                    Tek çıkışın içki kadehi
                    Ve küçük topluluklar konuşması
                    Olduğu düzenler yuvarlağı
Bu satırlar bile yazılırken
Elimde içki kadehi
Zaman ise öğle vakti
                    Nasıl kurtuluruz sözü yok olmuş
                    Mutsuzluk yaşam biçimi olmuş
Bir elinde içki kadehi
Birinde kalem
Umrumda mı mutsuzluk
Yalanı sürüp gitmiş
Ta ki

27.06.1992

22 Haziran 1992 Pazartesi

Yoruldum artık

Yoruldum artık
Vücudum ve benliğim sizin
                    Elbet bir gün diyordum
                    Ve bir gün bugünmüş
Alın tepe tepe kullanın
Posam bana yeter
                    Durmuyorum artık
                    Yaşam denen bilmecenin
                    Önünde
Çekiliyorum bataklığa
Hepinize birden
Hoşça kal

22.06.1992

20 Haziran 1992 Cumartesi

Bir dünya vardı sevgiden yoksun

Bir dünya vardı sevgiden yoksun
Çemberin içinde de iki insan
                    Sevgiyi sevmişlerdi gizlice
                    Birbirlerine vermişlerdi duygularını
Ve öğrettiler dünyaya sevgiyi
Örnek oldular tüm insanlığa
Sevdiler birbirlerini doyasıya
                    Bütün engelleri eze eze
                    Gerçek sevgiyi tanımladılar
Ne sen oldular ne de ben
Biz olmayı yaşadılar
                    Yorgunlukları vardı eskiden
                    Sevgiyle dinlendirdiler eskiyi
Birbirlerine söylediler içtenlikle
Seni seviyorum

20.06.1992

14 Haziran 1992 Pazar

Hepiniz bilirsiniz








by BG


Hepiniz bilirsiniz
Benim sevgiden korktuğumu
Bağımsızlığa olan düşkünlüğümü
Ve öğleden sonrasını bile düşünmediğimi
                    Tabi birde maviciğim var
                    Ondan sonra kimseyi sevemediğim
O günden sonra duygularımı
Ve sevgimi biriktirmeye başladım
                    Özenle korudum onları
                    Bir insana verebileceğim günleri
                    Bekledim
İnanmasam bile bekledim
                    Sevgi için alev alev yandığım gün
                    Önce sesini duydum sonra yüzünü
                    Sen alevsin dedim
                    Belki o an bağlandım sana
Yorgun ama anlamlı gözlerinin
İçine düştüğüm anda
Kendi yorgunluğumu unuttum
                    Başladık bahçeyi sulamaya
                    Gizlice bakıyordum sana
Önceki yaşamımdaki sevgilim sandım seni
Öylesine bendin ki
                    Tanıştığımız anda bile tartışabildik
                    Duygulu geçmişimiz varmış gibi
Küçücük bir kır çiçeğiyle
Kocaman gönlünü almaya çalıştım
                    Öylesine yakındınki bana
Ve zamanlar geceyi gösterdi
Ay deniz ve kumsal
Her zamanki yerlerindeydi
                    O gece ki
                    Değişiklik
                    Bizi kendilerine çekmeleriydi
Ay deniz kumsal sen ve ben
Muhteşem bir beşli oluşturduk
                    İçim titriyordu heyecanlıydım
                    Kazanamadığım bir şeyi
                    Kaybetmenin korkusuydu belki
Yanımdaydın derken göğsümde
Korkmadan sevdim seni
Deli gibi bağlanmak geldi
                    Özenle koruduğum
                    Duygularımın ve sevgimin
                    Hepsini o gece vermek istedim
                    Bütün benliğimle birlikte
Duygular geveze olmuştu o gece
Dudaklar ise sessizdi
                    Duygulu ve sevgili uyuduk o gece
                    Uykumuzda bile eleleydik
Vivaldi’yi dinlemedik o sabah
Duygulanmak için ihtiyaç hissetmedik
Diğer yardımcılara
Birbirimize yetmiştik
                    Ve bahçıvan geldi eli kanlı
                    Heyecanlı yüzünü gördüm
                    Sanki kendi elin kanıyordu
Daha da bağlandım sana
İki gün boyunca tek yaptığım
Her dakika sana bağlanmak oldu
                    Seni yoranlara çok kızdım
                    Hepsini yok etmek istedim
Sevdim seni deli kız
Bahçeyi sulayan ellerini
Yorgun ama anlamlı gözlerini
Beni çıldırtan gülüşünü
                    Çocukları seven yüreğini
                    Bahçıvana gösterdiğin ilgini
                    Her sorunu kendine benimsemeni
                    Şoförle kavga etmeni
Yılların yüklediği yorgunluğunu
Bütünün sevdim senin
Bütünümü vermek istedim
İstiyorum ve de isteyeceğim
                    Benden kurtulmanın
                    Ne kadar zor olduğunu
                    Sevgimle göstereceğim sana
Seni seviyorum

14.06.1992

13 Haziran 1992 Cumartesi

Ayın gizemli ışığı altında

Ayın gizemli ışığı altında
Dalgaların doyumsuz senfonisinde
İki iyi insan vardı
Kum taneciklerinin üstünde
                    Dakikalar öncesinde
                    Yabancıydılar birbirlerine
                    Gözü gözüne değdiğinde
                    Dostlukları başlamıştı
Sevgiydi belki nedeni
                    Ne o bana sordu
                    Ne de ben ona
Yüzyılların sevgisi gibi
Sımsıcacık birleşti elleri
                    Yoktu yine dudaklarının arasında ses
                    Duygular geveze olmuştu
                    O gece kum tanelerinin üstünde

13.06.1992