İki bulut konuşuyordu

İki bulut konuşuyordu orada

Birden bıraktılar göz yaşlarını

Takip ettim içten yaşları

                    Yöneldiler bir mezarlığa

                    Yoğunlaştılar mezarlıkdaki bir mezara

                    Yazıyordu taşın üzerinde Fatih

Fatih

Gittiğin zaman zamandı

26.12.1992

Biriktirdik sevgimizi yıllarca

Biriktirdik sevgimizi yıllarca
Aniden bulduk sevgilimizi
Ve
Boğduk onu sevgimizle

1992

Bir deniz gibiyim gibi geliyor

Bir deniz gibiyim gibi geliyor

Kimi günlerde dalgalandığımda

Kimilerinde süt liman olduğumda

                    Rengim çoğu zaman mutluluk rengi

                    Mavi ve de tonları

Diğer bir denize kavuşmayı bekliyorum

Mutluluğumu paylaşmak için

                    Gibi geliyor

15.12.1992

İnsan manzaralarına bakarak

İnsan manzaralarına bakarak
Bir ikisini duvara asarak
Duygular almaya çalışıyoruz
Bir manzara olmak için

1992

Uzundu uzun olduğu kadar

 

Uzundu uzun olduğu kadar

Hüzünlüydü komik olduğu kadar

Hepsi hepsiydi

                    Hiçliklerin yanındayken

                    Karmaşa ya da sadelikti

                    Düşüncelere düşünce katan

Boş sayfa doldurmaktan

Öteye gidilemeyen hayatta

11.12.1992

Gecelerde mehtaptı

Gecelerde mehtaptı

Denizlerde yakamoz

                    Güneş

                    Kırmızı gün batımıydı

Yağmur sonrası kokusuydu

Kayan bir yıldızdı

Dilek tuttuğum

                    Şimdi ellerinden

                    Başkasının tuttuğu

11.12.1992

Mutluluk tacirleri vardı

Mutluluk tacirleri vardı

O insandan bu insana

Mutluluk satarlardı

Aldıkları mutluluğa karşılık

                    Dalgalı denizler vardı

                    O karadan bu karaya

                    Mutluluk dalgaları taşırlardı

Kıpkırmızı gün batımları vardı

Görüntüsünün büyüsüyle

Seyredenlere mutluluk verirlerdi

                    Gökyüzünde parlak yıldızlar vardı

                    Birdenbire kayarak

                    Mutluluk dilekleri tuttururlardı

Büyülü şehirler vardı

Tarihiyle yaşantısıyla

Mutlu günler yaşatırlardı

                    Küçücük kıyı kasabaları vardı

                    Nejat bey ve benzerlerine

                    Mutluluk hayalleri verirlerdi

Düzenler yuvarlağında bir insan vardı

Tacirdi

Dalgaydı

             Gün batımıydı

             Yıldızdı

             Şehirdi

                    Kıyı kasabasıydı

                    Nejat beydi

                    Oysa şimdi

10.12.1992

Onca kalabalığın içinde

 

Onca kalabalığın içinde

Tek başına gibiyim

           Onlar mı kalabalık

           Ben mi tek başınayım

Yoksa herkes mi

09.12.1992

Puslu mavi oda da

Puslu mavi oda da

Suskun çıngırağıyla birlikte

İşlemeyen sarkaçın gölgesinde

Oturuyordu yoğurtçu

                    Çok yokuşlar çıkmıştı

                    İndikleriyle beraber

Asfaltlara yabancıydı

İri taşlı yollarda

Eskitmişti ayakkabılarını

                    Derken diye başlayan dizeye

                    Beklediğiniz gibi

                    Devam etmeyeceğim

                    Derken

09.12.1992

Bir adet beyaz

Bir adet beyaz

Sayfa alarak

Kalemle üzerine

Durmaksızın karalıyorum

                    Bu ve daha önce

                    Ve de sonra

                    Okuyacağınız

                    Yazıcıklar otaya çıkıyor

İnanın ki

Sizden farkım yok

Eksiğim var

Fazlam yok

                    Ama

                    Boş vaktim çok

02.12.1992

Geçmişteki güzel günler mi

Geçmişteki güzel günler mi

Dostluk mu sevgi mi aşk mı

Yoksa bu günde bir şey yaşamama mı

Tabi ki değil

                    O ikinin bir olması

                    Vücudun duyguları sarması

O kavgalar kırgınlıklar

Kocaman gözler seyredişler

Birleşen eller mavilikler

                    Hayaller düş kırıklıkları

                    Gelecekler belirlilikler

Yorgunluklar sahi miler

Yağmurun elleri un amor lar

                    Dostluklar sevgiler aşk

                    Hepsi gerçekti

Yoksa bu günde bir şey yaşamama

Asla değil

13.11.1992

Müziksel bir yaklaşımla

Müziksel bir yaklaşımla

Doğduğumuza bile biz değil

Başkaları sevindi yerimize

                    O günden itibaren başladık

                    Başkalarını mutlu etmeye

                    Neyse ki başkalarıda başladı

                    Biz başkalarını mutlu etmeye

Kısır döngü dedikleri bu olsa gerek

O sana sen ona o buna

Böyle devam etti ve de edecek

                    Farkına bile vardık

                    Ama yine devam edecek

Yazıları yazıya dökmek kolay

Hayata dökmek zor

Kolay ve zor tüm insanlar gibi

                    Düşünce düşünceler insan insanlar

                    Uyum uyumsuzluk sevgi gibi

                    Bir artı birin bir olmaması gibi

                    İnsan artı insanın insan olmaması

Peki bunca uğraş niye

Olmayacak şeylerin peşinde koşmak

Ve ulaşamayınca üzülmek

Olmayacak şeylere

08.10.1992

Bir gülüş uğruna

Bir gülüş uğruna

Çıktım asfaltlara

                    İçlerine girdim

                    Öz benliklerini buldum

                    Anladım ve yılmadım

İnsan olmanın

Ağırlığını insanlıkça

Taşımaya bir kere daha

Karar verdim

                    Tek başına ya da

                    Kendi kendime

                    Olsa bile

06.10.1992

En küçük bir endişe

En küçük bir endişe

Duygusuna kapılmadan

                    İnsanlıktan uzaklaşmamızı

                    Kabulleniyoruz

İki satır karalayarak

Kendimizi farklı sanarak

                    Aldanıyoruz

22.09.1992

Ben

Ben

Uçurumun dibindeyim

                    Kimileri başında

                    Aşağıya atlama

                    Çabasında

Ben de

Yukarıya çıkmaya

Çalışıyorum

17.09.1992

Kimi sabahlar oluyor yaşantımda

Kimi sabahlar oluyor yaşantımda

Kimi sabahlarda farklı

Kimi sabahlarda aynı

                    Tıpkı akşamlar gibi

Kimi aydınlar oluyor

Kimi karanlıkta aydın

Kimi aydınlıkta aydın

                    Tıpkı aydınlar gibi

Kimi insanlar oluyor

Kimi madende kazma sallıyor

Kimi havuzda kulaç

                    Tıpkı insanlar gibi

Kimi müzikler oluyor

Kimi acılı ve limonlu

Kimi notalı ve anlamlı

                    Tıpkı müzik gibi

Kimi Serdar’ lar oluyor

Kimi Nejat’ lar düşüncesinde

Kimi yorgun

                    Tıpkı Serdar gibi

04.09.1992

Düşlerimin arasından

Düşlerimin arasından

Çıkardığım bir gecede

Senin olmak istedim

Düşlediğim gibi

                    Seni kaybettiğimi

                    Hatırlattı martılar

                    Beyazlıklarıyla

Olsun dedim

O küçüçük ellerinden

Tekrar tutacağımı

Biliyorum

27.08.1992

Özledim

Özledim

Özlemeyi çok özledim

                    Hissedilmeyi

                    Ve de

                    Hissettirmeyi özledim

Bir elin sıcaklığını

İçimi titretmeyi

Özledim

                    Belki aldatılmayı

                    Bile özledim

                    Ama

25.08.1992

Kıpır kıpır bir denizle

Kıpır kıpır bir denizle

Birleşen kıpkırmızı

Gün batımı zamanında

Uyanan duygularla birlikte

                    Belki aşk

                    Belki eski sevgili

Tabi ki içki geliyor

Yanı başımıza

                    Bir görüntü bunları oluşturuyorsa

Yaşamak farkında olarak

Yaşamak güzel diye

Düşünerek

                    Bırakıyorum kendimi görüntüye

19.08.1992

Suskunluk bulutları kapladı içimi

Suskunluk bulutları kapladı içimi

Bulutlarımı başka yöne

Üflemek istiyorum

                    Niçin sorusunu soruyor

                    Cevap alamıyorum

Zangır zangır titreyip

Kendime gelmem gerek

                    Yüzüm gülmeli

                    Çenem düşmeli

                    Hadi göreyim seni

06.07.1992

Sessizliğin haykırışıdır

Sessizliğin haykırışıdır

Bir çift göz

Ya da mimik

                    Gerek yoktur haykırmaya

                    Onların sessizliği yeter

Delirtir insanı

Kimi zaman

Sevgi uyandırır

                    İşte böyle bir şeyler

                    Tarifsiz ve de sessiz

06.07.1992

bir düzenler yuvarlağı varmış

Bir düzenler yuvarlağı varmış

Üstünde herkesin mutsuz olduğu

Sevgiye ve mutluluğa hasret

Yaşamların yaşandığı

                    Tek çıkışın içki kadehi

                    Ve küçük topluluklar konuşması

                    Olduğu düzenler yuvarlağı

Bu satırlar bile yazılırken

Elimde içki kadehi

Zaman ise öğle vakti

                    Nasıl kurtuluruz sözü yok olmuş

                    Mutsuzluk yaşam biçimi olmuş

Bir elinde içki kadehi

Birinde kalem

Umrumda mı mutsuzluk

Yalanı sürüp gitmiş

Ta ki

27.06.1992

Yoruldum artık

Yoruldum artık

Vücudum ve benliğim sizin

                    Elbet bir gün diyordum

                    Ve bir gün bugünmüş

Alın tepe tepe kullanın

Posam bana yeter

                    Durmuyorum artık

                    Yaşam denen bilmecenin

                    Önünde

Çekiliyorum bataklığa

Hepinize birden

Hoşça kal

22.06.1992

Bir dünya vardı sevgiden yoksun

Bir dünya vardı sevgiden yoksun

Çemberin içinde de iki insan

                    Sevgiyi sevmişlerdi gizlice

                    Birbirlerine vermişlerdi duygularını

Ve öğrettiler dünyaya sevgiyi

Örnek oldular tüm insanlığa

Sevdiler birbirlerini doyasıya

                    Bütün engelleri eze eze

                    Gerçek sevgiyi tanımladılar

Ne sen oldular ne de ben

Biz olmayı yaşadılar

                    Yorgunlukları vardı eskiden

                    Sevgiyle dinlendirdiler eskiyi

Birbirlerine söylediler içtenlikle

Seni seviyorum

20.06.1992

Hepiniz bilirsiniz

by BG

Hepiniz bilirsiniz

Benim sevgiden korktuğumu

Bağımsızlığa olan düşkünlüğümü

Ve öğleden sonrasını bile düşünmediğimi

                    Tabi birde maviciğim var

                    Ondan sonra kimseyi sevemediğim

O günden sonra duygularımı

Ve sevgimi biriktirmeye başladım

                    Özenle korudum onları

                    Bir insana verebileceğim günleri

                    Bekledim

İnanmasam bile bekledim

                    Sevgi için alev alev yandığım gün

                    Önce sesini duydum sonra yüzünü

                    Sen alevsin dedim

                    Belki o an bağlandım sana

Yorgun ama anlamlı gözlerinin

İçine düştüğüm anda

Kendi yorgunluğumu unuttum

                    Başladık bahçeyi sulamaya

                    Gizlice bakıyordum sana

Önceki yaşamımdaki sevgilim sandım seni

Öylesine bendin ki

                    Tanıştığımız anda bile tartışabildik

                    Duygulu geçmişimiz varmış gibi

Küçücük bir kır çiçeğiyle

Kocaman gönlünü almaya çalıştım

                    Öylesine yakındınki bana

Ve zamanlar geceyi gösterdi

Ay deniz ve kumsal

Her zamanki yerlerindeydi

                    O gece ki

                    Değişiklik

                    Bizi kendilerine çekmeleriydi

Ay deniz kumsal sen ve ben

Muhteşem bir beşli oluşturduk

                    İçim titriyordu heyecanlıydım

                    Kazanamadığım bir şeyi

                    Kaybetmenin korkusuydu belki

Yanımdaydın derken göğsümde

Korkmadan sevdim seni

Deli gibi bağlanmak geldi

                    Özenle koruduğum

                    Duygularımın ve sevgimin

                    Hepsini o gece vermek istedim

                    Bütün benliğimle birlikte

Duygular geveze olmuştu o gece

Dudaklar ise sessizdi

                    Duygulu ve sevgili uyuduk o gece

                    Uykumuzda bile eleleydik

Vivaldi’yi dinlemedik o sabah

Duygulanmak için ihtiyaç hissetmedik

Diğer yardımcılara

Birbirimize yetmiştik

                    Ve bahçıvan geldi eli kanlı

                    Heyecanlı yüzünü gördüm

                    Sanki kendi elin kanıyordu

Daha da bağlandım sana

İki gün boyunca tek yaptığım

Her dakika sana bağlanmak oldu

                    Seni yoranlara çok kızdım

                    Hepsini yok etmek istedim

Sevdim seni deli kız

Bahçeyi sulayan ellerini

Yorgun ama anlamlı gözlerini

Beni çıldırtan gülüşünü

                    Çocukları seven yüreğini

                    Bahçıvana gösterdiğin ilgini

                    Her sorunu kendine benimsemeni

                    Şoförle kavga etmeni

Yılların yüklediği yorgunluğunu

Bütünün sevdim senin

Bütünümü vermek istedim

İstiyorum ve de isteyeceğim

                    Benden kurtulmanın

                    Ne kadar zor olduğunu

                    Sevgimle göstereceğim sana

Seni seviyorum

14.06.1992

Ayın gizemli ışığı altında

Ayın gizemli ışığı altında

Dalgaların doyumsuz senfonisinde

İki iyi insan vardı

Kum taneciklerinin üstünde

                    Dakikalar öncesinde

                    Yabancıydılar birbirlerine

                    Gözü gözüne değdiğinde

                    Dostlukları başlamıştı

Sevgiydi belki nedeni

                    Ne o bana sordu

                    Ne de ben ona

Yüzyılların sevgisi gibi

Sımsıcacık birleşti elleri

                    Yoktu yine dudaklarının arasında ses

                    Duygular geveze olmuştu

                    O gece kum tanelerinin üstünde

13.06.1992

Yirmi temmuz altmışaltı

 

Yirmi temmuz altmış altı

Sizin gibi bana da anlamsızdı

Yirmibeş ocak seksendokuz günü

Bağlandım yirmi temmuza

                    Bayram ilan ettik yirmibeşleri

                    Duygulu destanlar yazdık

                    Çingenelerden kır çiçekleri aldık

Bodrum denen kasabayı yaşadık

Narlı’ da her şeyiyle yoğunduk

Zaman göstergeleri hatıra ettik

                    Vücutlarımızı duyguyla paylaştık

                    Bütün içimizi birbirimize açtık

Ne ben ben oldum ne de o o oldu

İkimiz olmayı yakaladık

                    Gözyaşları döktük duygulu

                    Kahkahalar attık içtenlikle

Kavgayla bile tanıştık

Kırdık boş yere birbirimizi

                    Sevdik ama gerçekten sevdik

Gün geldi yirmibeşleri unuttuk

Anlımıza yazdık yirmi temmuzu

Hiçbir silgiyle silinmeyen

                    Gün geldiğinde unutulsa bile yirmibir mayıs

                    Umrumda değil

                    Seviyorum yirmi temmuzu

Deli de etse beni

Bağımlılık da yaratsa

Sevgim her zaman sevgi

                    Ve seni seviyorum

                    Yirmi temmuz

24.05.1992

Kendilerim ve sevgim

Kendilerim ve sevgim

Önceleri sevgi soru işaretiydi

                    Birdenbire ünlem halini aldı

                    Parantez içinde iki sevgiliydi

                    Derken nokta nokta nokta

Sonra tire konuverdi

Bir de virgül

Ve sonunda

                    Nokta konuldu sanıldı

                    Ama noktadan sonra

                    Başlayan her cümle

                    İlk cümleyi arar oldu

Ara

15.05.1992

Sevgi üstüne

Sevgi üstüne

Sevgiye inanarak

                    Noktayı koymadan

                    İki sevgi üstüste

                    Diyerek

Sevgimizle

Unutulmaması gereken

                    Sevgiyi hatırlatıyoruz

18.04.1992

Boğazdaydım

Boğazdaydım

İki gemi gözüküyordu

             İki sevgilinin kucaklaşması gibi

             Birbirleriyle birleştiler ufukta

                    Sevinç dumanları çıkıyordu bacalarından

Derken yavaş yavaş

Uzaklaşmaya başladılar birbirlerinden

             Ve göz yaşı dumanları

                    Vardı bacalarında

10.04.1992

Barışı kurtarmak uğruna

Barışı kurtarmak uğruna

Savaşlar

             Sevgiyi kurtarmak uğruna

             Kavgalar

                    Doğayı kurtarmak uğruna

                    Yıkımlar

İnsanlığı kurtarmak uğruna

Ölümler

             Veriyoruz ve devam ediyoruz

                    Edeceğizde

20.03.1992

Gözlerinde gördüm

Gözlerinde gördüm

Duygunun rengini

Ellerinde hissettim

Dokunmanın görkemini

                    Dudaklarında yakaladım

                    En mükemmel tadımı

                    Seninle yaşadım

                    Sen ve ben değil de

                    Biz olmayı

Oysa şimdi yoksun

             Ve sensiz yaşadım

             Yokluğunu

13.03.1992

Çıplak bir kadın

 

Çıplak bir kadın

Düşleyerek

Kendimizi azdırıyoruz

             Ve boşalıyoruz

                    Çıplak bir kadınla

                    Yatarak

                    Kendimizi azdırıyoruz

                                Ve boşalıyoruz

19.02.1992

uzayıp giden yalnızlığım

Uzayıp giden yalnızlığım

Şaşırtmasın sizleri

Bütünlüğün içindeki

Tekillik dinlendirir bizleri

                    Aşk zamanında güzeldir

                    Tıpkı dalındaki çiçekler gibi

                    Kendi olduğumuzda gülümseriz

Hayatla yüz yüzeyken

Bir ritme takılır yüreğimiz

Alıp götürür bizleri

Sevdiklerimize doğru

                    Aşkla güzelleşiriz

                    Ve onun koynunda

                    Acılarla tanışırız

Ama o küçücük tebessüm için

Yepyeni acılara koşarız

                    Bu bir çelişki değil

                    Bilakis hayatın kendisidir

                    Bütün zamanlar aşk zamanıdır

11.02.1992

İkinci bir hayata

İkinci bir hayata

Özlem duyarak

                    Yaşadığımızı önemsemeden

                    İkincisini bekliyoruz

Daha da çok

Beklerim bekleriz beklerler

02.02.1992

Dün yürürken...

Dün yürürken tekmelediğim taşçık bugün, tekmelemeden önce durduğu yerde beni bekliyor. Tekmeledikten sonra durduğu yerin izi belli oluyor ve heyecanla tekrar taşın kucağına konmasını istiyor. Ayakkabılarımın ucu etrafına göz gezdirdikten sonra küçük bir hamle yaptı ve dün bastığı yerde olduğunu anladı.
Nasıl bir sokak bu !
Sokağın bedeninde yaşanan günlerin gecesinde yaşananlar sıfırlanıp, taze gün ışıklarıyla birlikte tekrar yaşanıyor. Tekmelediğimiz taşçık eski yerinde, yuvarlanıp gittiği yol ve yorulup durduğu yerin izi gözle görülür şekilde gülen yüzüyle bize bakıyor. Bir kere daha vurmak istiyor ayakkabım ve aynı yolu izleyerek yorulduğu yerde dinlensin istiyor. Vuruyor, gidiyor, dinleniyor. Bu sokakta her gün aynı olaylar yaşanıyor. Zamanın durduğu, her yeni günün bir önceki günün tekrarı olduğu sokaktan taşınıyorum…


1992

Farklı bir insan şehrinde

Farklı bir insan şehrinde

Ara sokaklardan birinde

Eski Türk evi ve ben

                    Umursamazlık tabi umurlarımızda

                    Yalnızlık yanımızda

                    Zamanı ilerletiyoruz

Dönüş ne zaman diyerek

Kalan saatleri geçiriyoruz

                    Kalemin bitmesini fırsat bilerek

                    Şiirimizi bitiriyoruz

Bitt...

08.01.1992