Sevginin

Sevginin
Sevgisiz kaldığı günlerdi
Gökyüzünün bulutsuz
Sözlerin anlamsız
Gözlerin ifadesiz
Kalplerin duyarsız
Sıradan bile olmayan günlerdi
Eski aşkın burnunda yandığı
Öğrencilik günlerinin çağırdığı
Yetkisizliğin
En büyük yetki olduğu
Bir de gençken
Sözlerinin duyulduğu
Yarın değil
Bugünde değil
Dünün en yakın olduğu
Günlerdi
Ama
Yarın da dün olacaktı
Düşündü
Düşünmemeye karar Verdi
Sevgiyse sevgi
Sözlerle söz
Gözlerse göz
Kalplerse kalp
Olacaktı içimde
Önce sevgiyi öğrendi
Sonra paylaşmayı

1990

Masmavi bir gökyüzü değildi

Masmavi bir gökyüzü değildi
Bulutları ödünç alınmış
Sevmeyi özlemişti
Bütünlük duyabileciği
Dündeydi hep sevmeler
Aniden
Geriye dönüş yaptı
Tabi ki
Geriye ve yerinde
Öylesine sevgiler vardı
Dünyanın mönüsünde
Elinde bir demet kirçiçeği
Yoktu verecek kimsesi
Çiçeklerle birlikte soldu
Buldu kendini
Bir kitabın arasında
Okumaya çalıştı satırları
Insandan ve sevgiden
Söz ediyordu
Tam kurutulma arası
Diye düşledi
Sahafın raflarında dururken
Her içeri giren
Mutlu bir çifti gördüğünde
Rafında kıpır kıpır olurdu
Beni alın diye
Haykırıyordu
Ama tabi ki nafile
Insanlık ve sevgi ilgisizdi
Hele içinde kuru yapraklarla
Kitapla beraber
Kupkuru oldular
Taa ki

1990